Donazione

praefīnĭor - Diatesi passiva

(praefīnĭo, praefīnis, praefinii, praefinitum, praefīnīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefīnĭor
II sing.
praefīnīris, praefīnīre
III sing.
praefīnītur
I plur.
praefīnīmur
II plur.
praefīnimĭni
III plur.
praefīniuntur
IMPERFETTO
I sing.
praefīniēbar
II sing.
praefīniebāris, praefīniebāre
III sing.
praefīniebātur
I plur.
praefīniebāmur
II plur.
praefīniebamĭni
III plur.
praefīniebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefīnĭar
II sing.
praefīniēris, praefīniēre
III sing.
praefīniētur
I plur.
praefīniēmur
II plur.
praefīniemĭni
III plur.
praefīnientur
PERFETTO
I sing.
praefinitus, –a, –um sum
II sing.
praefinitus, –a, –um es
III sing.
praefinitus, –a, –um est
I plur.
praefiniti, –ae, –a sumus
II plur.
praefiniti, –ae, –a estis
III plur.
praefiniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefinitus, –a, –um eram
II sing.
praefinitus, –a, –um eras
III sing.
praefinitus, –a, –um erat
I plur.
praefiniti, –ae, –a eramus
II plur.
praefiniti, –ae, –a eratis
III plur.
praefiniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefinitus, –a, –um ero
II sing.
praefinitus, –a, –um eris
III sing.
praefinitus, –a, –um erit
I plur.
praefiniti, –ae, –a erimus
II plur.
praefiniti, –ae, –a eritis
III plur.
praefiniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefīnĭar
II sing.
praefīniāris, praefīniāre
III sing.
praefīniātur
I plur.
praefīniāmur
II plur.
praefīniamĭni
III plur.
praefīniantur
IMPERFETTO
I sing.
praefīnīrer
II sing.
praefīnirēris, praefiniirēre
III sing.
praefīnirētur
I plur.
praefīnirēmur
II plur.
praefīnirēmini
III plur.
praefīnirentur
PERFETTO
I sing.
praefinitus, –a, –um sim
II sing.
praefinitus, –a, –um sis
III sing.
praefinitus, –a, –um sit
I plur.
praefiniti, –ae, –a simus
II plur.
praefiniti, –ae, –a sitis
III plur.
praefiniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefinitus, –a, –um essem
II sing.
praefinitus, –a, –um esses
III sing.
praefinitus, –a, –um esset
I plur.
praefiniti, –ae, –a essemus
II plur.
praefiniti, –ae, –a essetis
III plur.
praefiniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefīnīre
II plur.
praefīnimĭni
FUTURO
II sing.
praefīnītor
III sing.
praefīnītor
II plur.
–
III plur.
praefīniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praefinitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praefīnīri
PERFETTO
Singolare:
praefinitus, –a, –um esse
Plurale:
praefiniti, –ae, –a esse
FUTURO
praefinitum esse
GERUNDIVO
praefīniendus, –a, –um
SUPINO
praefinitu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praefīnĭo
praefīnītĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefiguratus agg. inf. perf.
praefĭgūro v. tr. I coniug.
praefĭgūror v. tr. I coniug.
praefīniens agg. part. pres. II cl.
praefīnĭo v. tr. IV coniug.
praefīnĭor v. tr. IV coniug.
praefīnītĭo sost. femm. III decl.
praefinitūrūs agg. part. fut.
praefinitus agg. part. perf. I cl.
praefinitus agg. inf. perf.
praefiscĭnē avv.
praefiscĭnī avv.
praefixūrūs agg. part. fut.
praefixus agg. part. perf. I cl.
praefixus agg. inf. perf.
praeflōrans agg. part. pres. II cl.
praefloratūrūs agg. part. fut.
praefloratus agg. part. perf. I cl.
praefloratus agg. inf. perf.
praeflōrens agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEFINIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android