Donazione

praefestinatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praefestinaturus
Gen.
praefestinaturi
Dat.
praefestinaturo
Acc.
praefestinaturum
Abl.
praefestinature
Voc.
praefestinaturo
PLURALE
Nom.
praefestinaturi
Gen.
praefestinatorum
Dat.
praefestinaturis
Acc.
praefestinaturos
Abl.
praefestinaturi
Voc.
praefestinaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praefestinatura
Gen.
praefestinaturae
Dat.
praefestinaturae
Acc.
praefestinaturam
Abl.
praefestinatura
Voc.
praefestinatura
PLURALE
Nom.
praefestinaturae
Gen.
praefestinaturarum
Dat.
praefestinaturis
Acc.
praefestinaturas
Abl.
praefestinaturae
Voc.
praefestinaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praefestinaturum
Gen.
praefestinaturi
Dat.
praefestinaturo
Acc.
praefestinaturum
Abl.
praefestinaturum
Voc.
praefestinaturo
PLURALE
Nom.
praefestinatura
Gen.
praefestinaturorum
Dat.
praefestinaturis
Acc.
praefestinatura
Abl.
praefestinatura
Voc.
praefestinaturis

‹ praefestīnātim
praefestinatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeferrātus agg. I cl.
praefertĭlis agg. II cl.
praefervĭdus agg. I cl.
praefestīnans agg. part. pres. II cl.
praefestīnātim avv.
praefestinatūrūs agg. part. fut.
praefestinatus agg. part. perf. I cl.
praefestinatus agg. inf. perf.
praefestīno v. tr. I coniug.
praefestīnor v. tr. I coniug.
praefĭca sost. femm. I decl.
praefĭciens agg. part. pres. II cl.
praefĭcĭo v. tr. III coniug. in -io
praefĭcĭor v. tr. III coniug. in -io
praefīdens agg. II cl.
praefīdentĕr avv.
praefīgens agg. part. pres. II cl.
praefīgo v. tr. III coniug.
praefīgor v. tr. III coniug.
praefĭgūrans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEFESTINATURUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android