Donazione

praediffĭcĭlis

(praedifficilis, praedifficilis, praedifficile)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedifficilis
Gen.
praedifficilis
Dat.
praedifficili
Acc.
praedifficilem
Abl.
praedifficili
Voc.
praedifficilis
PLURALE
Nom.
praedifficiles
Gen.
praedifficilĭum
Dat.
praedifficilĭbus
Acc.
praedifficiles
Abl.
praedifficilĭbus
Voc.
praedifficiles
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedifficilis
Gen.
praedifficilis
Dat.
praedifficili
Acc.
praedifficilem
Abl.
praedifficili
Voc.
praedifficilis
PLURALE
Nom.
praedifficiles
Gen.
praedifficilĭum
Dat.
praedifficilĭbus
Acc.
praedifficiles
Abl.
praedifficilĭbus
Voc.
praedifficiles
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedifficile
Gen.
praedifficilis
Dat.
praedifficili
Acc.
praedifficile
Abl.
praedifficili
Voc.
praedifficile
PLURALE
Nom.
praedifficilĭa
Gen.
praedifficilĭum
Dat.
praedifficilĭbus
Acc.
praedifficilĭa
Abl.
praedifficilĭbus
Voc.
praedifficilĭa

‹ praedictus
praedĭŏlum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedictĭo sost. femm. III decl.
praedictum Sost. nt. II decl.
praedictūrūs agg. part. fut.
praedictus agg. part. perf. I cl.
praedictus agg. inf. perf.
praediffĭcĭlis agg. II cl.
praedĭŏlum Sost. nt. II decl.
praedīrus agg. I cl.
praediscens agg. part. pres. II cl.
praedisco v. tr. III coniug.
praediscor v. tr. III coniug.
praedĭtus agg. I cl.
praedĭum Sost. nt. II decl.
praedīvĕs agg. II cl.
praedīvīnans agg. part. pres. II cl.
praedīvīnātĭo sost. femm. III decl.
praedivinatūrūs agg. part. fut.
praedivinatus agg. part. perf. I cl.
praedivinatus agg. inf. perf.
praedīvīno v. tr. I coniug.
{{ID:PRAEDIFFICILIS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android