Donazione

praestĭtŭor - Diatesi passiva

(praestĭtŭo, praestĭtŭis, praestitui, praestitutum, praestĭtŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praestĭtŭor
II sing.
praestĭtŭĕris, praestĭtŭĕre
III sing.
praestĭtŭĭtur
I plur.
praestĭtŭĭmur
II plur.
praestĭtŭimĭni
III plur.
praestĭtŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
praestĭtŭēbar
II sing.
praestĭtŭebāris, praestĭtŭebāre
III sing.
praestĭtŭebātur
I plur.
praestĭtŭebāmur
II plur.
praestĭtŭebamĭni
III plur.
praestĭtŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praestĭtŭar
II sing.
praestĭtŭēris, praestĭtŭēre
III sing.
praestĭtŭētur
I plur.
praestĭtŭēmur
II plur.
praestĭtŭemĭni
III plur.
praestĭtŭentur
PERFETTO
I sing.
praestitutus, –a, –um sum
II sing.
praestitutus, –a, –um es
III sing.
praestitutus, –a, –um est
I plur.
praestituti, –ae, –a sumus
II plur.
praestituti, –ae, –a estis
III plur.
praestituti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestitutus, –a, –um eram
II sing.
praestitutus, –a, –um eras
III sing.
praestitutus, –a, –um erat
I plur.
praestituti, –ae, –a eramus
II plur.
praestituti, –ae, –a eratis
III plur.
praestituti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praestitutus, –a, –um ero
II sing.
praestitutus, –a, –um eris
III sing.
praestitutus, –a, –um erit
I plur.
praestituti, –ae, –a erimus
II plur.
praestituti, –ae, –a eritis
III plur.
praestituti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praestĭtŭar
II sing.
praestĭtŭāris, praestĭtŭāre
III sing.
praestĭtŭātur
I plur.
praestĭtŭāmur
II plur.
praestĭtŭamĭni
III plur.
praestĭtŭantur
IMPERFETTO
I sing.
praestĭtŭĕrer
II sing.
praestĭtŭerēris, praestĭtŭerēre
III sing.
praestĭtŭerētur
I plur.
praestĭtŭerēmur
II plur.
praestĭtŭeremĭni
III plur.
praestĭtŭerentur
PERFETTO
I sing.
praestitutus, –a, –um sim
II sing.
praestitutus, –a, –um sis
III sing.
praestitutus, –a, –um sit
I plur.
praestituti, –ae, –a simus
II plur.
praestituti, –ae, –a sitis
III plur.
praestituti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestitutus, –a, –um essem
II sing.
praestitutus, –a, –um esses
III sing.
praestitutus, –a, –um esset
I plur.
praestituti, –ae, –a essemus
II plur.
praestituti, –ae, –a essetis
III plur.
praestituti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praestĭtŭĕre
II plur.
praestĭtŭimĭni
FUTURO
II sing.
praestĭtŭĭtor
III sing.
praestĭtŭĭtor
II plur.
–
III plur.
praestĭtŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praestitutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praestĭtŭi
PERFETTO
Singolare:
praestitutus, –a, –um esse
Plurale:
praestituti, –ae, –a esse
FUTURO
praestitutum esse
GERUNDIVO
praestĭtŭendus, –a, –um
SUPINO
praestitutu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praestĭtŭo
praestitutūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praestĭno v. tr. I coniug.
praestĭnor v. tr. I coniug.
praestĭtŏr sost. masch. III decl.
praestĭtŭens agg. part. pres. II cl.
praestĭtŭo v. tr. III coniug.
praestĭtŭor v. tr. III coniug.
praestitutūrūs agg. part. fut.
praestitutus agg. part. perf. I cl.
praestitutus agg. inf. perf.
praesto v. tr. e intr. I coniug.
praestō avv.
praestōlans agg. part. pres. II cl.
praestōlātĭo sost. femm. III decl.
praestolatūrūs agg. part. fut.
praestolatus agg. part. perf. I cl.
praestōlo v. intr. I coniug.
praestōlor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praestor v. tr. e intr. I coniug.
praestrangŭlans agg. part. pres. II cl.
praestrangŭlo v. tr. I coniug.
{{ID:PRAESTITUOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android