Donazione

praestĭtŭens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praestĭtŭens
Gen.
praestĭtŭentis
Dat.
praestĭtŭenti
Acc.
praestĭtŭentem
Abl.
praestĭtŭens
Voc.
praestĭtŭenti
PLURALE
Nom.
praestĭtŭentes
Gen.
praestĭtŭentium
Dat.
praestĭtŭentibus
Acc.
praestĭtŭentes
Abl.
praestĭtŭentes
Voc.
praestĭtŭentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praestĭtŭens
Gen.
praestĭtŭentis
Dat.
praestĭtŭenti
Acc.
praestĭtŭentem
Abl.
praestĭtŭens
Voc.
praestĭtŭenti
PLURALE
Nom.
praestĭtŭentes
Gen.
praestĭtŭentium
Dat.
praestĭtŭentibus
Acc.
praestĭtŭentes
Abl.
praestĭtŭentes
Voc.
praestĭtŭentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praestĭtŭens
Gen.
praestĭtŭentis
Dat.
praestĭtŭenti
Acc.
praestĭtŭens
Abl.
praestĭtŭens
Voc.
praestĭtŭenti
PLURALE
Nom.
praestĭtŭentia
Gen.
praestĭtŭentium
Dat.
praestĭtŭentibus
Acc.
praestĭtŭentia
Abl.
praestĭtŭentia
Voc.
praestĭtŭentibus

‹ praestĭtŏr
praestĭtŭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praestinatus agg. part. perf. I cl.
praestinatus agg. inf. perf.
praestĭno v. tr. I coniug.
praestĭnor v. tr. I coniug.
praestĭtŏr sost. masch. III decl.
praestĭtŭens agg. part. pres. II cl.
praestĭtŭo v. tr. III coniug.
praestĭtŭor v. tr. III coniug.
praestitutūrūs agg. part. fut.
praestitutus agg. part. perf. I cl.
praestitutus agg. inf. perf.
praesto v. tr. e intr. I coniug.
praestō avv.
praestōlans agg. part. pres. II cl.
praestōlātĭo sost. femm. III decl.
praestolatūrūs agg. part. fut.
praestolatus agg. part. perf. I cl.
praestōlo v. intr. I coniug.
praestōlor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praestor v. tr. e intr. I coniug.
{{ID:PRAESTITUENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android