Donazione

praestĭno - Diatesi attiva

(praestĭno, praestĭnas, praestinavi, praestinatum, praestĭnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praestĭno
II sing.
praestĭnas
III sing.
praestĭnat
I plur.
praestĭnāmus
II plur.
praestĭnātis
III plur.
praestĭnant
IMPERFETTO
I sing.
praestĭnābam
II sing.
praestĭnābas
III sing.
praestĭnābat
I plur.
praestĭnabāmus
II plur.
praestĭnabātis
III plur.
praestĭnābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praestĭnābo
II sing.
praestĭnābis
III sing.
praestĭnābit
I plur.
praestĭnabĭmus
II plur.
praestĭnabĭtis
III plur.
praestĭnābunt
PERFETTO
I sing.
praestinavi
II sing.
praestinavisti
III sing.
praestinavit
I plur.
praestinavĭmus
II plur.
praestinavistis
III plur.
praestinavērunt, praestinavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestinavĕram
II sing.
praestinavĕras
III sing.
praestinavĕrat
I plur.
praestinaverāmus
II plur.
praestinaverātis
III plur.
praestinavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praestinavĕro
II sing.
praestinavĕris
III sing.
praestinavĕrit
I plur.
praestinaverĭmus
II plur.
praestinaverĭtis
III plur.
praestinavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praestĭnem
II sing.
praestĭnes
III sing.
praestĭnet
I plur.
praestĭnēmus
II plur.
praestĭnētis
III plur.
praestĭnent
IMPERFETTO
I sing.
praestĭnārem
II sing.
praestĭnāres
III sing.
praestĭnāret
I plur.
praestĭnarēmus
II plur.
praestĭnarētis
III plur.
praestĭnārent
PERFETTO
I sing.
praestinavĕrim
II sing.
praestinavĕris
III sing.
praestinavĕrit
I plur.
praestinaverĭmus
II plur.
praestinaverĭtis
III plur.
praestinavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestinavissem
II sing.
praestinavisses
III sing.
praestinavisset
I plur.
praestinavissēmus
II plur.
praestinavissētis
III plur.
praestinavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praestĭna
II plur.
praestĭnāte
FUTURO
II sing.
praestĭnāto
III sing.
praestĭnāto
II plur.
praestĭnatōte
III plur.
praestĭnanto
PARTICIPIO
PRESENTE
praestĭnans, –antis
FUTURO
praestinatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praestĭnāre
PERFETTO
praestinavisse
FUTURO
Singolare:
praestinatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praestinatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praestĭnandi
Dativo:
praestĭnando
Accusativo:
ad praestĭnandum
Ablativo:
praestĭnando
SUPINO
praestinatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praestinatus
praestĭnor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praestīgĭum Sost. nt. II decl.
praestĭnans agg. part. pres. II cl.
praestinatūrūs agg. part. fut.
praestinatus agg. part. perf. I cl.
praestinatus agg. inf. perf.
praestĭno v. tr. I coniug.
praestĭnor v. tr. I coniug.
praestĭtŏr sost. masch. III decl.
praestĭtŭens agg. part. pres. II cl.
praestĭtŭo v. tr. III coniug.
praestĭtŭor v. tr. III coniug.
praestitutūrūs agg. part. fut.
praestitutus agg. part. perf. I cl.
praestitutus agg. inf. perf.
praesto v. tr. e intr. I coniug.
praestō avv.
praestōlans agg. part. pres. II cl.
praestōlātĭo sost. femm. III decl.
praestolatūrūs agg. part. fut.
praestolatus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAESTINO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android