Donazione

praestĭtŭo - Diatesi attiva

(praestĭtŭo, praestĭtŭis, praestitui, praestitutum, praestĭtŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praestĭtŭo
II sing.
praestĭtŭis
III sing.
praestĭtŭit
I plur.
praestĭtŭĭmus
II plur.
praestĭtŭĭtis
III plur.
praestĭtŭunt
IMPERFETTO
I sing.
praestĭtŭēbam
II sing.
praestĭtŭēbas
III sing.
praestĭtŭēbat
I plur.
praestĭtŭebāmus
II plur.
praestĭtŭebātis
III plur.
praestĭtŭēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praestĭtŭam
II sing.
praestĭtŭes
III sing.
praestĭtŭet
I plur.
praestĭtŭēmus
II plur.
praestĭtŭētis
III plur.
praestĭtŭent
PERFETTO
I sing.
praestitui
II sing.
praestituisti
III sing.
praestituit
I plur.
praestituĭmus
II plur.
praestituistis
III plur.
praestituērunt, praestituēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestituĕram
II sing.
praestituĕras
III sing.
praestituĕrat
I plur.
praestituerāmus
II plur.
praestituerātis
III plur.
praestituĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praestituĕro
II sing.
praestituĕris
III sing.
praestituĕrit
I plur.
praestituerĭmus
II plur.
praestituerĭtis
III plur.
praestituĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praestĭtŭam
II sing.
praestĭtŭas
III sing.
praestĭtŭat
I plur.
praestĭtŭāmus
II plur.
praestĭtŭātis
III plur.
praestĭtŭant
IMPERFETTO
I sing.
praestĭtŭĕrem
II sing.
praestĭtŭĕres
III sing.
praestĭtŭĕret
I plur.
praestĭtŭerēmus
II plur.
praestĭtŭerētis
III plur.
praestĭtŭĕrent
PERFETTO
I sing.
praestituĕrim
II sing.
praestituĕris
III sing.
praestituĕrit
I plur.
praestituerĭmus
II plur.
praestituerĭtis
III plur.
praestituĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestituissem
II sing.
praestituisses
III sing.
praestituisset
I plur.
praestituissēmus
II plur.
praestituissētis
III plur.
praestituissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praestĭtŭĕ
II plur.
praestĭtŭĭte
FUTURO
II sing.
praestĭtŭĭto
III sing.
praestĭtŭĭto
II plur.
praestĭtŭitōte
III plur.
praestĭtŭunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praestĭtŭens, –entis
FUTURO
praestitutūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praestĭtŭĕre
PERFETTO
praestituisse
FUTURO
Singolare:
praestitutūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praestitutūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praestĭtŭendi
Dativo:
praestĭtŭendo
Accusativo:
ad praestĭtŭendum
Ablativo:
praestĭtŭendo
SUPINO
praestitutum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praestĭtŭens
praestĭtŭor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praestinatus agg. inf. perf.
praestĭno v. tr. I coniug.
praestĭnor v. tr. I coniug.
praestĭtŏr sost. masch. III decl.
praestĭtŭens agg. part. pres. II cl.
praestĭtŭo v. tr. III coniug.
praestĭtŭor v. tr. III coniug.
praestitutūrūs agg. part. fut.
praestitutus agg. part. perf. I cl.
praestitutus agg. inf. perf.
praesto v. tr. e intr. I coniug.
praestō avv.
praestōlans agg. part. pres. II cl.
praestōlātĭo sost. femm. III decl.
praestolatūrūs agg. part. fut.
praestolatus agg. part. perf. I cl.
praestōlo v. intr. I coniug.
praestōlor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praestor v. tr. e intr. I coniug.
praestrangŭlans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAESTITUO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android