Donazione

praestōlor - Diatesi attiva

(praestōlor, praestōlāris, praestolatus sum, praestōlāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praestōlor
II sing.
praestōlāris, praestōlāre
III sing.
praestōlātur
I plur.
praestōlāmur
II plur.
praestōlamĭni
III plur.
praestōlantur
IMPERFETTO
I sing.
praestōlābar
II sing.
praestōlabāris, praestōlabāre
III sing.
praestōlabātur
I plur.
praestōlabāmur
II plur.
praestōlabamĭni
III plur.
praestōlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praestōlābor
II sing.
praestōlabĕris, praestōlabĕre
III sing.
praestōlabĭtur
I plur.
praestōlabĭmur
II plur.
praestōlabimĭni
III plur.
praestōlabuntur
PERFETTO
I sing.
praestolatus, –a, –um sum
II sing.
praestolatus, –a, –um es
III sing.
praestolatus, –a, –um est
I plur.
praestolati, –ae, –a sumus
II plur.
praestolati, –ae, –a estis
III plur.
praestolati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestolatus, –a, –um eram
II sing.
praestolatus, –a, –um eras
III sing.
praestolatus, –a, –um erat
I plur.
praestolati, –ae, –a eramus
II plur.
praestolati, –ae, –a eratis
III plur.
praestolati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praestolatus, –a, –um ero
II sing.
praestolatus, –a, –um eris
III sing.
praestolatus, –a, –um erit
I plur.
praestolati, –ae, –a erimus
II plur.
praestolati, –ae, –a eritis
III plur.
praestolati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praestōler
II sing.
praestōlēris, praestōlēre
III sing.
praestōlētur
I plur.
praestōlēmur
II plur.
praestōlemĭni
III plur.
praestōlentur
IMPERFETTO
I sing.
praestōlārer
II sing.
praestōlarēris, praestōlarēre
III sing.
praestōlarētur
I plur.
praestōlarēmur
II plur.
praestōlaremĭni
III plur.
praestōlarentur
PERFETTO
I sing.
praestolatus, –a, –um sim
II sing.
praestolatus, –a, –um sis
III sing.
praestolatus, –a, –um sit
I plur.
praestolati, –ae, –a simus
II plur.
praestolati, –ae, –a sitis
III plur.
praestolati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestolatus, –a, –um essem
II sing.
praestolatus, –a, –um esses
III sing.
praestolatus, –a, –um esset
I plur.
praestolati, –ae, –a essemus
II plur.
praestolati, –ae, –a essetis
III plur.
praestolati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praestōlāre
II plur.
praestōlamĭni
FUTURO
II sing.
praestōlātor
III sing.
praestōlātor
II plur.
–
III plur.
praestōlantor
INFINITO
PRESENTE
praestōlāri
PERFETTO
Singolare:
praestolatus, –a, –um esse
Plurale:
praestolati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
praestolatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praestolatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
praestōlans, –antis
FUTURO
praestolatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
praestolatum
Passivo:
praestolatu
GERUNDIO
Genitivo:
praestōlandi
Dativo:
praestōlando
Accusativo:
praestōlandum
Ablativo:
praestōlando
GERUNDIVO
praestōlandus, –a, –um



‹ praestōlo
praestor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praestōlans agg. part. pres. II cl.
praestōlātĭo sost. femm. III decl.
praestolatūrūs agg. part. fut.
praestolatus agg. part. perf. I cl.
praestōlo v. intr. I coniug.
praestōlor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praestor v. tr. e intr. I coniug.
praestrangŭlans agg. part. pres. II cl.
praestrangŭlo v. tr. I coniug.
praestrangŭlor v. tr. I coniug.
praestrictūrūs agg. part. fut.
praestrictus agg. part. perf. I cl.
praestrictus agg. inf. perf.
praestrīgĭa sost. femm. I decl.
praestrīgĭātŏr sost. masch. III decl.
praestrīgĭātrix sost. femm. III decl.
praestringans agg. part. pres. II cl.
praestringo v. tr. I coniug.
praestringor v. tr. I coniug.
praestructim avv.
{{ID:PRAESTOLOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android