Donazione

praenosco - Diatesi attiva

(praenosco, praenoscis, praenovi, praenotum, praenoscĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praenosco
II sing.
praenoscis
III sing.
praenoscit
I plur.
praenoscĭmus
II plur.
praenoscĭtis
III plur.
praenoscunt
IMPERFETTO
I sing.
praenoscēbam
II sing.
praenoscēbas
III sing.
praenoscēbat
I plur.
praenoscebāmus
II plur.
praenoscebātis
III plur.
praenoscēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praenoscam
II sing.
praenosces
III sing.
praenoscet
I plur.
praenoscēmus
II plur.
praenoscētis
III plur.
praenoscent
PERFETTO
I sing.
praenovi
II sing.
praenovisti
III sing.
praenovit
I plur.
praenovĭmus
II plur.
praenovistis
III plur.
praenovērunt, praenovēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praenovĕram
II sing.
praenovĕras
III sing.
praenovĕrat
I plur.
praenoverāmus
II plur.
praenoverātis
III plur.
praenovĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praenovĕro
II sing.
praenovĕris
III sing.
praenovĕrit
I plur.
praenoverĭmus
II plur.
praenoverĭtis
III plur.
praenovĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praenoscam
II sing.
praenoscas
III sing.
praenoscat
I plur.
praenoscāmus
II plur.
praenoscātis
III plur.
praenoscant
IMPERFETTO
I sing.
praenoscĕrem
II sing.
praenoscĕres
III sing.
praenoscĕret
I plur.
praenoscerēmus
II plur.
praenoscerētis
III plur.
praenoscĕrent
PERFETTO
I sing.
praenovĕrim
II sing.
praenovĕris
III sing.
praenovĕrit
I plur.
praenoverĭmus
II plur.
praenoverĭtis
III plur.
praenovĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praenovissem
II sing.
praenovisses
III sing.
praenovisset
I plur.
praenovissēmus
II plur.
praenovissētis
III plur.
praenovissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praenoscĕ
II plur.
praenoscĭte
FUTURO
II sing.
praenoscĭto
III sing.
praenoscĭto
II plur.
praenoscitōte
III plur.
praenoscunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praenoscens, –entis
FUTURO
praenotūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praenoscĕre
PERFETTO
praenovisse, praenosse
FUTURO
Singolare:
praenotūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praenotūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praenoscendi
Dativo:
praenoscendo
Accusativo:
ad praenoscendum
Ablativo:
praenoscendo
SUPINO
praenotum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praenoscens
praenoscor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praenōmĕn Sost. nt. III decl.
praenōmĭnans agg. part. pres. II cl.
praenōmĭno v. tr. I coniug.
praenōmĭnor v. tr. I coniug.
praenoscens agg. part. pres. II cl.
praenosco v. tr. III coniug.
praenoscor v. tr. III coniug.
praenŏtans agg. part. pres. II cl.
praenotatūrūs agg. part. fut.
praenotatus agg. part. perf. I cl.
praenotatus agg. inf. perf.
praenōtĭo sost. femm. III decl.
praenŏto v. tr. I coniug.
praenŏtor v. tr. I coniug.
praenotūrūs agg. part. fut.
praenotus agg. part. perf. I cl.
praenotus agg. inf. perf.
praenūbens agg. part. pres. II cl.
praenūbĭlus agg. I cl.
praenūbo v. tr. e intr. III coniug.
{{ID:PRAENOSCO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android