praenūbens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praenūbens
Gen.
praenūbentis
Dat.
praenūbenti
Acc.
praenūbentem
Abl.
praenūbens
Voc.
praenūbenti
PLURALE
Nom.
praenūbentes
Gen.
praenūbentium
Dat.
praenūbentibus
Acc.
praenūbentes
Abl.
praenūbentes
Voc.
praenūbentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praenūbens
Gen.
praenūbentis
Dat.
praenūbenti
Acc.
praenūbentem
Abl.
praenūbens
Voc.
praenūbenti
PLURALE
Nom.
praenūbentes
Gen.
praenūbentium
Dat.
praenūbentibus
Acc.
praenūbentes
Abl.
praenūbentes
Voc.
praenūbentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praenūbens
Gen.
praenūbentis
Dat.
praenūbenti
Acc.
praenūbens
Abl.
praenūbens
Voc.
praenūbenti
PLURALE
Nom.
praenūbentia
Gen.
praenūbentium
Dat.
praenūbentibus
Acc.
praenūbentia
Abl.
praenūbentia
Voc.
praenūbentibus




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAENUBENS100}}
---CACHE---