Donazione

praenōmĭnor - Diatesi passiva

(praenōmĭno, praenōmĭnas, praenōmĭnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praenōmĭnor
II sing.
praenōmĭnāris, praenōmĭnāre
III sing.
praenōmĭnātur
I plur.
praenōmĭnāmur
II plur.
praenōmĭnamĭni
III plur.
praenōmĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
praenōmĭnābar
II sing.
praenōmĭnabāris, praenōmĭnabāre
III sing.
praenōmĭnabātur
I plur.
praenōmĭnabāmur
II plur.
praenōmĭnabamĭni
III plur.
praenōmĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praenōmĭnābor
II sing.
praenōmĭnabĕris, praenōmĭnabĕre
III sing.
praenōmĭnabĭtur
I plur.
praenōmĭnabĭmur
II plur.
praenōmĭnabimĭni
III plur.
praenōmĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praenōmĭner
II sing.
praenōmĭnēris, praenōmĭnēre
III sing.
praenōmĭnētur
I plur.
praenōmĭnēmur
II plur.
praenōmĭnemĭni
III plur.
praenōmĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
praenōmĭnārer
II sing.
praenōmĭnarēris, praenōmĭnarēre
III sing.
praenōmĭnarētur
I plur.
praenōmĭnarēmur
II plur.
praenōmĭnaremĭni
III plur.
praenōmĭnarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praenōmĭnāre
II plur.
praenōmĭnamĭni
FUTURO
II sing.
praenōmĭnātor
III sing.
praenōmĭnātor
II plur.
–
III plur.
praenōmĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
–
INFINITO
PRESENTE
praenōmĭnāri
PERFETTO
Singolare:
–
Plurale:
–
FUTURO
–
GERUNDIVO
praenōmĭnandus, –a, –um
SUPINO
–

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praenōmĭno
praenoscens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praenĭtĕo v. intr. II coniug.
praenōbĭlis agg. II cl.
praenōmĕn Sost. nt. III decl.
praenōmĭnans agg. part. pres. II cl.
praenōmĭno v. tr. I coniug.
praenōmĭnor v. tr. I coniug.
praenoscens agg. part. pres. II cl.
praenosco v. tr. III coniug.
praenoscor v. tr. III coniug.
praenŏtans agg. part. pres. II cl.
praenotatūrūs agg. part. fut.
praenotatus agg. part. perf. I cl.
praenotatus agg. inf. perf.
praenōtĭo sost. femm. III decl.
praenŏto v. tr. I coniug.
praenŏtor v. tr. I coniug.
praenotūrūs agg. part. fut.
praenotus agg. part. perf. I cl.
praenotus agg. inf. perf.
praenūbens agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAENOMINOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android