Donazione

praenĭtĕo - Diatesi attiva

(praenĭtĕo, praenĭtes, praenitui, praenĭtēre)

verbo intransitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praenĭtĕo
II sing.
praenĭtes
III sing.
praenĭtet
I plur.
praenĭtēmus
II plur.
praenĭtētis
III plur.
praenĭtent
IMPERFETTO
I sing.
praenĭtēbam
II sing.
praenĭtēbas
III sing.
praenĭtēbat
I plur.
praenĭtebāmus
II plur.
praenĭtebātis
III plur.
praenĭtēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praenĭtēbo
II sing.
praenĭtēbis
III sing.
praenĭtēbit
I plur.
praenĭtebĭmus
II plur.
praenĭtebĭtis
III plur.
praenĭtēbunt
PERFETTO
I sing.
praenitui
II sing.
praenituisti
III sing.
praenituit
I plur.
praenituĭmus
II plur.
praenituistis
III plur.
praenituēreunt, praenituēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praenituĕram
II sing.
praenituĕras
III sing.
praenituĕrat
I plur.
praenituerāmus
II plur.
praenituerātis
III plur.
praenituĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praenituĕro
II sing.
praenituĕris
III sing.
praenituĕrit
I plur.
praenituerĭmus
II plur.
praenituerĭtis
III plur.
praenituĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praenĭtĕam
II sing.
praenĭtĕas
III sing.
praenĭtĕat
I plur.
praenĭteāmus
II plur.
praenĭteātis
III plur.
praenĭtĕant
IMPERFETTO
I sing.
praenĭtērem
II sing.
praenĭtēres
III sing.
praenĭtēret
I plur.
praenĭterēmus
II plur.
praenĭterētis
III plur.
praenĭtērent
PERFETTO
I sing.
praenituĕrim
II sing.
praenituĕris
III sing.
praenituĕrit
I plur.
praenituerĭmus
II plur.
praenituerĭtis
III plur.
praenituĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praenituissem
II sing.
praenituisses
III sing.
praenituisset
I plur.
praenituissēmus
II plur.
praenituissētis
III plur.
praenituissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praenĭte
II plur.
praenĭtēte
FUTURO
II sing.
praenĭtēto
III sing.
praenĭtēto
II plur.
praenĭtetōte
III plur.
praenĭtento
PARTICIPIO
PRESENTE
praenĭtens, –entis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
praenĭtēre
PERFETTO
praenituisse
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
praenĭtendi
Dativo:
praenĭtendo
Accusativo:
ad praenĭtendum
Ablativo:
praenĭtendo
SUPINO
–



‹ praenĭtens
praenōbĭlis ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
Praenestĕ Sost. nt. II decl.
Praenestīni sost. masch. pl. II decl.
Praenestīnus agg. I cl.
praenĭmis avv.
praenĭtens agg. part. pres. II cl.
praenĭtĕo v. intr. II coniug.
praenōbĭlis agg. II cl.
praenōmĕn Sost. nt. III decl.
praenōmĭnans agg. part. pres. II cl.
praenōmĭno v. tr. I coniug.
praenōmĭnor v. tr. I coniug.
praenoscens agg. part. pres. II cl.
praenosco v. tr. III coniug.
praenoscor v. tr. III coniug.
praenŏtans agg. part. pres. II cl.
praenotatūrūs agg. part. fut.
praenotatus agg. part. perf. I cl.
praenotatus agg. inf. perf.
praenōtĭo sost. femm. III decl.
praenŏto v. tr. I coniug.
{{ID:PRAENITEO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android