Donazione

praedĭcor - Diatesi passiva

(praedĭco, praedĭcas, praedicavi, praedicatum, praedĭcāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praedĭcor
II sing.
praedĭcāris, praedĭcāre
III sing.
praedĭcātur
I plur.
praedĭcāmur
II plur.
praedĭcamĭni
III plur.
praedĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
praedĭcābar
II sing.
praedĭcabāris, praedĭcabāre
III sing.
praedĭcabātur
I plur.
praedĭcabāmur
II plur.
praedĭcabamĭni
III plur.
praedĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praedĭcābor
II sing.
praedĭcabĕris, praedĭcabĕre
III sing.
praedĭcabĭtur
I plur.
praedĭcabĭmur
II plur.
praedĭcabimĭni
III plur.
praedĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
praedicatus, –a, –um sum
II sing.
praedicatus, –a, –um es
III sing.
praedicatus, –a, –um est
I plur.
praedicati, –ae, –a sumus
II plur.
praedicati, –ae, –a estis
III plur.
praedicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedicatus, –a, –um eram
II sing.
praedicatus, –a, –um eras
III sing.
praedicatus, –a, –um erat
I plur.
praedicati, –ae, –a eramus
II plur.
praedicati, –ae, –a eratis
III plur.
praedicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praedicatus, –a, –um ero
II sing.
praedicatus, –a, –um eris
III sing.
praedicatus, –a, –um erit
I plur.
praedicati, –ae, –a erimus
II plur.
praedicati, –ae, –a eritis
III plur.
praedicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praedĭcer
II sing.
praedĭcēris, praedĭcēre
III sing.
praedĭcētur
I plur.
praedĭcēmur
II plur.
praedĭcemĭni
III plur.
praedĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
praedĭcārer
II sing.
praedĭcarēris, praedĭcarēre
III sing.
praedĭcarētur
I plur.
praedĭcarēmur
II plur.
praedĭcaremĭni
III plur.
praedĭcarentur
PERFETTO
I sing.
praedicatus, –a, –um sim
II sing.
praedicatus, –a, –um sis
III sing.
praedicatus, –a, –um sit
I plur.
praedicati, –ae, –a simus
II plur.
praedicati, –ae, –a sitis
III plur.
praedicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedicatus, –a, –um essem
II sing.
praedicatus, –a, –um esses
III sing.
praedicatus, –a, –um esset
I plur.
praedicati, –ae, –a essemus
II plur.
praedicati, –ae, –a essetis
III plur.
praedicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praedĭcāre
II plur.
praedĭcamĭni
FUTURO
II sing.
praedĭcātor
III sing.
praedĭcātor
II plur.
–
III plur.
praedĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praedicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praedĭcāri
PERFETTO
Singolare:
praedicatus, –a, –um esse
Plurale:
praedicati, –ae, –a esse
FUTURO
praedicatum esse
GERUNDIVO
praedĭcandus, –a, –um
SUPINO
praedicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praedīcor
praedictĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedicatus agg. inf. perf.
praedīcens agg. part. pres. II cl.
praedīco v. tr. III coniug.
praedĭco v. tr. e intr. I coniug.
praedīcor v. tr. III coniug.
praedĭcor v. tr. e intr. I coniug.
praedictĭo sost. femm. III decl.
praedictum Sost. nt. II decl.
praedictūrūs agg. part. fut.
praedictus agg. part. perf. I cl.
praedictus agg. inf. perf.
praediffĭcĭlis agg. II cl.
praedĭŏlum Sost. nt. II decl.
praedīrus agg. I cl.
praediscens agg. part. pres. II cl.
praedisco v. tr. III coniug.
praediscor v. tr. III coniug.
praedĭtus agg. I cl.
praedĭum Sost. nt. II decl.
praedīvĕs agg. II cl.
{{ID:PRAEDICOR200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android