Donazione

praedīco - Diatesi attiva

(praedīco, praedīcis, praedixi, praedictum, praedīcĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praedīco
II sing.
praedīcis
III sing.
praedīcit
I plur.
praedīcĭmus
II plur.
praedīcĭtis
III plur.
praedīcunt
IMPERFETTO
I sing.
praedīcēbam
II sing.
praedīcēbas
III sing.
praedīcēbat
I plur.
praedīcebāmus
II plur.
praedīcebātis
III plur.
praedīcēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praedīcam
II sing.
praedīces
III sing.
praedīcet
I plur.
praedīcēmus
II plur.
praedīcētis
III plur.
praedīcent
PERFETTO
I sing.
praedixi
II sing.
praedixisti
III sing.
praedixit
I plur.
praedixĭmus
II plur.
praedixistis
III plur.
praedixērunt, praedixēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedixĕram
II sing.
praedixĕras
III sing.
praedixĕrat
I plur.
praedixerāmus
II plur.
praedixerātis
III plur.
praedixĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praedixĕro
II sing.
praedixĕris
III sing.
praedixĕrit
I plur.
praedixerĭmus
II plur.
praedixerĭtis
III plur.
praedixĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praedīcam
II sing.
praedīcas
III sing.
praedīcat
I plur.
praedīcāmus
II plur.
praedīcātis
III plur.
praedīcant
IMPERFETTO
I sing.
praedīcĕrem
II sing.
praedīcĕres
III sing.
praedīcĕret
I plur.
praedīcerēmus
II plur.
praedīcerētis
III plur.
praedīcĕrent
PERFETTO
I sing.
praedixĕrim
II sing.
praedixĕris
III sing.
praedixĕrit
I plur.
praedixerĭmus
II plur.
praedixerĭtis
III plur.
praedixĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedixissem
II sing.
praedixisses
III sing.
praedixisset
I plur.
praedixissēmus
II plur.
praedixissētis
III plur.
praedixissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praedīcĕ, praedīc
II plur.
praedīcĭte
FUTURO
II sing.
praedīcĭto
III sing.
praedīcĭto
II plur.
praedīcitōte
III plur.
praedīcunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praedīcens, –entis
FUTURO
praedictūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praedīcĕre
PERFETTO
praedixisse
FUTURO
Singolare:
praedictūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praedictūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praedīcendi
Dativo:
praedīcendo
Accusativo:
ad praedīcendum
Ablativo:
praedīcendo
SUPINO
praedictum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praedīcens
praedĭco ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedĭcātrix sost. femm. III decl.
praedicatūrūs agg. part. fut.
praedicatus agg. part. perf. I cl.
praedicatus agg. inf. perf.
praedīcens agg. part. pres. II cl.
praedīco v. tr. III coniug.
praedĭco v. tr. e intr. I coniug.
praedīcor v. tr. III coniug.
praedĭcor v. tr. e intr. I coniug.
praedictĭo sost. femm. III decl.
praedictum Sost. nt. II decl.
praedictūrūs agg. part. fut.
praedictus agg. part. perf. I cl.
praedictus agg. inf. perf.
praediffĭcĭlis agg. II cl.
praedĭŏlum Sost. nt. II decl.
praedīrus agg. I cl.
praediscens agg. part. pres. II cl.
praedisco v. tr. III coniug.
praediscor v. tr. III coniug.
{{ID:PRAEDICO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android