Donazione

praedĭco - Diatesi attiva

(praedĭco, praedĭcas, praedicavi, praedicatum, praedĭcāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praedĭco
II sing.
praedĭcas
III sing.
praedĭcat
I plur.
praedĭcāmus
II plur.
praedĭcātis
III plur.
praedĭcant
IMPERFETTO
I sing.
praedĭcābam
II sing.
praedĭcābas
III sing.
praedĭcābat
I plur.
praedĭcabāmus
II plur.
praedĭcabātis
III plur.
praedĭcābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praedĭcābo
II sing.
praedĭcābis
III sing.
praedĭcābit
I plur.
praedĭcabĭmus
II plur.
praedĭcabĭtis
III plur.
praedĭcābunt
PERFETTO
I sing.
praedicavi
II sing.
praedicavisti
III sing.
praedicavit
I plur.
praedicavĭmus
II plur.
praedicavistis
III plur.
praedicavēreunt, praedicavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedicavĕram
II sing.
praedicavĕras
III sing.
praedicavĕrat
I plur.
praedicaverāmus
II plur.
praedicaverātis
III plur.
praedicavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praedicavĕro
II sing.
praedicavĕris
III sing.
praedicavĕrit
I plur.
praedicaverĭmus
II plur.
praedicaverĭtis
III plur.
praedicavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praedĭcem
II sing.
praedĭces
III sing.
praedĭcet
I plur.
praedĭcēmus
II plur.
praedĭcētis
III plur.
praedĭcent
IMPERFETTO
I sing.
praedĭcārem
II sing.
praedĭcāres
III sing.
praedĭcāret
I plur.
praedĭcarēmus
II plur.
praedĭcarētis
III plur.
praedĭcārent
PERFETTO
I sing.
praedicavĕrim
II sing.
praedicavĕris
III sing.
praedicavĕrit
I plur.
praedicaverĭmus
II plur.
praedicaverĭtis
III plur.
praedicavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedicavissem
II sing.
praedicavisses
III sing.
praedicavisset
I plur.
praedicavissēmus
II plur.
praedicavissētis
III plur.
praedicavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praedĭca
II plur.
praedĭcāte
FUTURO
II sing.
praedĭcāto
III sing.
praedĭcāto
II plur.
praedĭcatōte
III plur.
praedĭcanto
PARTICIPIO
PRESENTE
praedĭcans, –antis
FUTURO
praedicatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praedĭcāre
PERFETTO
praedicavisse
FUTURO
Singolare:
praedicatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praedicatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praedĭcandi
Dativo:
praedĭcando
Accusativo:
ad praedĭcandum
Ablativo:
praedĭcando
SUPINO
praedicatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praedīco
praedīcor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedicatūrūs agg. part. fut.
praedicatus agg. part. perf. I cl.
praedicatus agg. inf. perf.
praedīcens agg. part. pres. II cl.
praedīco v. tr. III coniug.
praedĭco v. tr. e intr. I coniug.
praedīcor v. tr. III coniug.
praedĭcor v. tr. e intr. I coniug.
praedictĭo sost. femm. III decl.
praedictum Sost. nt. II decl.
praedictūrūs agg. part. fut.
praedictus agg. part. perf. I cl.
praedictus agg. inf. perf.
praediffĭcĭlis agg. II cl.
praedĭŏlum Sost. nt. II decl.
praedīrus agg. I cl.
praediscens agg. part. pres. II cl.
praedisco v. tr. III coniug.
praediscor v. tr. III coniug.
praedĭtus agg. I cl.
{{ID:PRAEDICO200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android