praedestĭno - Diatesi attiva
(praedestĭno, praedestĭnas, praedestinavi, praedestinatum, praedestĭnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praedestĭno
II sing.
praedestĭnas
III sing.
praedestĭnat
I plur.
praedestĭnāmus
II plur.
praedestĭnātis
III plur.
praedestĭnant
IMPERFETTO
I sing.
praedestĭnābam
II sing.
praedestĭnābas
III sing.
praedestĭnābat
I plur.
praedestĭnabāmus
II plur.
praedestĭnabātis
III plur.
praedestĭnābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praedestĭnābo
II sing.
praedestĭnābis
III sing.
praedestĭnābit
I plur.
praedestĭnabĭmus
II plur.
praedestĭnabĭtis
III plur.
praedestĭnābunt
PERFETTO
I sing.
praedestinavi
II sing.
praedestinavisti
III sing.
praedestinavit
I plur.
praedestinavĭmus
II plur.
praedestinavistis
III plur.
praedestinavērunt, praedestinavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedestinavĕram
II sing.
praedestinavĕras
III sing.
praedestinavĕrat
I plur.
praedestinaverāmus
II plur.
praedestinaverātis
III plur.
praedestinavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praedestinavĕro
II sing.
praedestinavĕris
III sing.
praedestinavĕrit
I plur.
praedestinaverĭmus
II plur.
praedestinaverĭtis
III plur.
praedestinavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praedestĭnem
II sing.
praedestĭnes
III sing.
praedestĭnet
I plur.
praedestĭnēmus
II plur.
praedestĭnētis
III plur.
praedestĭnent
IMPERFETTO
I sing.
praedestĭnārem
II sing.
praedestĭnāres
III sing.
praedestĭnāret
I plur.
praedestĭnarēmus
II plur.
praedestĭnarētis
III plur.
praedestĭnārent
PERFETTO
I sing.
praedestinavĕrim
II sing.
praedestinavĕris
III sing.
praedestinavĕrit
I plur.
praedestinaverĭmus
II plur.
praedestinaverĭtis
III plur.
praedestinavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedestinavissem
II sing.
praedestinavisses
III sing.
praedestinavisset
I plur.
praedestinavissēmus
II plur.
praedestinavissētis
III plur.
praedestinavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praedestĭna
II plur.
praedestĭnāte
FUTURO
II sing.
praedestĭnāto
III sing.
praedestĭnāto
II plur.
praedestĭnatōte
III plur.
praedestĭnanto
PARTICIPIO
PRESENTE
praedestĭnans, –antis
FUTURO
praedestinatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praedestĭnāre
PERFETTO
praedestinavisse
FUTURO
Singolare:
praedestinatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praedestinatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praedestĭnandi
Dativo:
praedestĭnando
Accusativo:
ad praedestĭnandum
Ablativo:
praedestĭnando
SUPINO
praedestinatum
Vedi la forma passiva di questo lemma
praedestĭno v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android