Donazione

praedĭātōrĭus

(praediatorius, praediatoriă, praediatorium)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praediatorius
Gen.
praediatorii
Dat.
praediatorio
Acc.
praediatorium
Abl.
praediatorio
Voc.
praediatorie
PLURALE
Nom.
praediatorii
Gen.
praediatoriōrum
Dat.
praediatoriis
Acc.
praediatorios
Abl.
praediatoriis
Voc.
praediatorii
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praediatoriă
Gen.
praediatoriae
Dat.
praediatoriae
Acc.
praediatoriam
Abl.
praediatoriā
Voc.
praediatoriă
PLURALE
Nom.
praediatoriae
Gen.
praediatoriārum
Dat.
praediatoriis
Acc.
praediatorias
Abl.
praediatoriis
Voc.
praediatoriae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praediatorium
Gen.
praediatorii
Dat.
praediatorio
Acc.
praediatorium
Abl.
praediatorio
Voc.
praediatorium
PLURALE
Nom.
praediatoria
Gen.
praediatoriōrum
Dat.
praediatoriis
Acc.
praediatoria
Abl.
praediatoriis
Voc.
praediatoria

‹ praedĭātŏr
praedĭātūra ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedētermĭnans agg. part. pres. II cl.
praedētermĭno v. tr. I coniug.
praedētermĭnor v. tr. I coniug.
praedextĕr agg. I cl.
praedĭātŏr sost. masch. III decl.
praedĭātōrĭus agg. I cl.
praedĭātūra sost. femm. I decl.
praedĭātus agg. I cl.
praedĭcābĭlis agg. II cl.
praedĭcāmentum Sost. nt. II decl.
praedĭcans agg. part. pres. II cl.
praedĭcātĭo sost. femm. III decl.
praedĭcātīvus agg. I cl.
praedĭcātŏr sost. masch. III decl.
praedĭcātrix sost. femm. III decl.
praedicatūrūs agg. part. fut.
praedicatus agg. part. perf. I cl.
praedicatus agg. inf. perf.
praedīcens agg. part. pres. II cl.
praedīco v. tr. III coniug.
{{ID:PRAEDIATORIUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android