Donazione

praedestinatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedestinaturus
Gen.
praedestinaturi
Dat.
praedestinaturo
Acc.
praedestinaturum
Abl.
praedestinature
Voc.
praedestinaturo
PLURALE
Nom.
praedestinaturi
Gen.
praedestinatorum
Dat.
praedestinaturis
Acc.
praedestinaturos
Abl.
praedestinaturi
Voc.
praedestinaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedestinatura
Gen.
praedestinaturae
Dat.
praedestinaturae
Acc.
praedestinaturam
Abl.
praedestinatura
Voc.
praedestinatura
PLURALE
Nom.
praedestinaturae
Gen.
praedestinaturarum
Dat.
praedestinaturis
Acc.
praedestinaturas
Abl.
praedestinaturae
Voc.
praedestinaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedestinaturum
Gen.
praedestinaturi
Dat.
praedestinaturo
Acc.
praedestinaturum
Abl.
praedestinaturum
Voc.
praedestinaturo
PLURALE
Nom.
praedestinatura
Gen.
praedestinaturorum
Dat.
praedestinaturis
Acc.
praedestinatura
Abl.
praedestinatura
Voc.
praedestinaturis

‹ praedestĭnātĭo
praedestinatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedemnor v. tr. I coniug.
praedensus agg. I cl.
praedēsignātus agg. I cl.
praedestĭnans agg. part. pres. II cl.
praedestĭnātĭo sost. femm. III decl.
praedestinatūrūs agg. part. fut.
praedestinatus agg. part. perf. I cl.
praedestinatus agg. inf. perf.
praedestĭno v. tr. I coniug.
praedestĭnor v. tr. I coniug.
praedētermĭnans agg. part. pres. II cl.
praedētermĭno v. tr. I coniug.
praedētermĭnor v. tr. I coniug.
praedextĕr agg. I cl.
praedĭātŏr sost. masch. III decl.
praedĭātōrĭus agg. I cl.
praedĭātūra sost. femm. I decl.
praedĭātus agg. I cl.
praedĭcābĭlis agg. II cl.
praedĭcāmentum Sost. nt. II decl.
{{ID:PRAEDESTINATURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android