Donazione

praedestĭnans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedestĭnans
Gen.
praedestĭnantis
Dat.
praedestĭnanti
Acc.
praedestĭnantem
Abl.
praedestĭnans
Voc.
praedestĭnanti
PLURALE
Nom.
praedestĭnantes
Gen.
praedestĭnantium
Dat.
praedestĭnantibus
Acc.
praedestĭnantes
Abl.
praedestĭnantes
Voc.
praedestĭnantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedestĭnans
Gen.
praedestĭnantis
Dat.
praedestĭnanti
Acc.
praedestĭnantem
Abl.
praedestĭnans
Voc.
praedestĭnanti
PLURALE
Nom.
praedestĭnantes
Gen.
praedestĭnantium
Dat.
praedestĭnantibus
Acc.
praedestĭnantes
Abl.
praedestĭnantes
Voc.
praedestĭnantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedestĭnans
Gen.
praedestĭnantis
Dat.
praedestĭnanti
Acc.
praedestĭnans
Abl.
praedestĭnans
Voc.
praedestĭnanti
PLURALE
Nom.
praedestĭnantia
Gen.
praedestĭnantium
Dat.
praedestĭnantibus
Acc.
praedestĭnantia
Abl.
praedestĭnantia
Voc.
praedestĭnantibus

‹ praedēsignātus
praedestĭnātĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedemnatus agg. inf. perf.
praedemno v. tr. I coniug.
praedemnor v. tr. I coniug.
praedensus agg. I cl.
praedēsignātus agg. I cl.
praedestĭnans agg. part. pres. II cl.
praedestĭnātĭo sost. femm. III decl.
praedestinatūrūs agg. part. fut.
praedestinatus agg. part. perf. I cl.
praedestinatus agg. inf. perf.
praedestĭno v. tr. I coniug.
praedestĭnor v. tr. I coniug.
praedētermĭnans agg. part. pres. II cl.
praedētermĭno v. tr. I coniug.
praedētermĭnor v. tr. I coniug.
praedextĕr agg. I cl.
praedĭātŏr sost. masch. III decl.
praedĭātōrĭus agg. I cl.
praedĭātūra sost. femm. I decl.
praedĭātus agg. I cl.
{{ID:PRAEDESTINANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android