Donazione

praedĭcātīvus

(praedicativus, praedicativă, praedicativum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedicativus
Gen.
praedicativi
Dat.
praedicativo
Acc.
praedicativum
Abl.
praedicativo
Voc.
praedicative
PLURALE
Nom.
praedicativi
Gen.
praedicativōrum
Dat.
praedicativis
Acc.
praedicativos
Abl.
praedicativis
Voc.
praedicativi
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedicativă
Gen.
praedicativae
Dat.
praedicativae
Acc.
praedicativam
Abl.
praedicativā
Voc.
praedicativă
PLURALE
Nom.
praedicativae
Gen.
praedicativārum
Dat.
praedicativis
Acc.
praedicativas
Abl.
praedicativis
Voc.
praedicativae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedicativum
Gen.
praedicativi
Dat.
praedicativo
Acc.
praedicativum
Abl.
praedicativo
Voc.
praedicativum
PLURALE
Nom.
praedicativa
Gen.
praedicativōrum
Dat.
praedicativis
Acc.
praedicativa
Abl.
praedicativis
Voc.
praedicativa

‹ praedĭcātĭo
praedĭcātŏr ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedĭātus agg. I cl.
praedĭcābĭlis agg. II cl.
praedĭcāmentum Sost. nt. II decl.
praedĭcans agg. part. pres. II cl.
praedĭcātĭo sost. femm. III decl.
praedĭcātīvus agg. I cl.
praedĭcātŏr sost. masch. III decl.
praedĭcātrix sost. femm. III decl.
praedicatūrūs agg. part. fut.
praedicatus agg. part. perf. I cl.
praedicatus agg. inf. perf.
praedīcens agg. part. pres. II cl.
praedīco v. tr. III coniug.
praedĭco v. tr. e intr. I coniug.
praedīcor v. tr. III coniug.
praedĭcor v. tr. e intr. I coniug.
praedictĭo sost. femm. III decl.
praedictum Sost. nt. II decl.
praedictūrūs agg. part. fut.
praedictus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAEDICATIVUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android