Donazione

praecantatus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecantatus
Gen.
praecantati
Dat.
praecantato
Acc.
praecantatum
Abl.
praecantate
Voc.
praecantato
PLURALE
Nom.
praecantati
Gen.
praecantatōrum
Dat.
praecantatis
Acc.
praecantatos
Abl.
praecantati
Voc.
praecantatis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecantată
Gen.
praecantatae
Dat.
praecantatae
Acc.
praecantatam
Abl.
praecantată
Voc.
praecantatā
PLURALE
Nom.
praecantatae
Gen.
praecantatārum
Dat.
praecantatis
Acc.
praecantatas
Abl.
praecantatae
Voc.
praecantatis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecantatum
Gen.
praecantati
Dat.
praecantato
Acc.
praecantatum
Abl.
praecantatum
Voc.
praecantato
PLURALE
Nom.
praecantata
Gen.
praecantatōrum
Dat.
praecantatis
Acc.
praecantata
Abl.
praecantata
Voc.
praecantatis

‹ praecantatūrūs
praecantatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecantans agg. part. pres. II cl.
praecantātĭo sost. femm. III decl.
praecantātŏr sost. masch. III decl.
praecantatrix sost. femm. III decl.
praecantatūrūs agg. part. fut.
praecantatus agg. part. perf. I cl.
praecantatus agg. inf. perf.
praecanto v. tr. I coniug.
praecantor v. tr. I coniug.
praecantŏr sost. masch. III decl.
praecantrix sost. femm. III decl.
praecānus agg. I cl.
praecarpens agg. part. pres. II cl.
praecarpo v. tr. III coniug.
praecarpor v. tr. III coniug.
praecarptūrūs agg. part. fut.
praecarptus agg. part. perf. I cl.
praecarptus agg. inf. perf.
praecautūrūs agg. part. fut.
praecautus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAECANTATUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android