praecantatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecantaturus
Gen.
praecantaturi
Dat.
praecantaturo
Acc.
praecantaturum
Abl.
praecantature
Voc.
praecantaturo
PLURALE
Nom.
praecantaturi
Gen.
praecantatorum
Dat.
praecantaturis
Acc.
praecantaturos
Abl.
praecantaturi
Voc.
praecantaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecantatura
Gen.
praecantaturae
Dat.
praecantaturae
Acc.
praecantaturam
Abl.
praecantatura
Voc.
praecantatura
PLURALE
Nom.
praecantaturae
Gen.
praecantaturarum
Dat.
praecantaturis
Acc.
praecantaturas
Abl.
praecantaturae
Voc.
praecantaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecantaturum
Gen.
praecantaturi
Dat.
praecantaturo
Acc.
praecantaturum
Abl.
praecantaturum
Voc.
praecantaturo
PLURALE
Nom.
praecantatura
Gen.
praecantaturorum
Dat.
praecantaturis
Acc.
praecantatura
Abl.
praecantatura
Voc.
praecantaturis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECANTATURUS100}}
---CACHE---