Donazione

opprobratus


aggettivo e infinito perfetto

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
opprobratus
Gen.
opprobrati
Dat.
opprobrato
Acc.
opprobratum
Abl.
opprobrato
Voc.
opprobrate
PLURALE
Nom.
opprobrati
Gen.
opprobratōrum
Dat.
opprobratis
Acc.
opprobratos
Abl.
opprobratis
Voc.
opprobrati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
opprobrată
Gen.
opprobratae
Dat.
opprobratae
Acc.
opprobratam
Abl.
opprobratā
Voc.
opprobrată
PLURALE
Nom.
opprobratae
Gen.
opprobratārum
Dat.
opprobratis
Acc.
opprobratas
Abl.
opprobratis
Voc.
opprobratae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
opprobratum
Gen.
opprobrati
Dat.
opprobrato
Acc.
opprobratum
Abl.
opprobrato
Voc.
opprobratum
PLURALE
Nom.
opprobrata
Gen.
opprobratōrum
Dat.
opprobratis
Acc.
opprobrata
Abl.
opprobratis
Voc.
opprobrata

‹ opprobratus
opprŏbrĭōsus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
opprŏbrāmentum Sost. nt. II decl.
opprŏbrans agg. part. pres. II cl.
opprŏbrātĭo sost. femm. III decl.
opprobratūrūs agg. part. fut.
opprobratus agg. part. perf. I cl.
opprobratus agg. inf. perf.
opprŏbrĭōsus agg. I cl.
opprŏbrĭum Sost. nt. II decl.
opprŏbro v. tr. I coniug.
opprŏbror v. tr. I coniug.
oppugnans agg. part. pres. II cl.
oppugnātĭo sost. femm. III decl.
oppugnātŏr sost. masch. III decl.
oppugnātōrĭus agg. I cl.
oppugnatūrūs agg. part. fut.
oppugnatus agg. part. perf. I cl.
oppugnatus agg. inf. perf.
oppugno v. tr. I coniug.
oppugnor v. tr. I coniug.
oppŭtans agg. part. pres. II cl.
{{ID:OPPROBRATUS200}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android