Donazione

opprobratūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
opprobraturus
Gen.
opprobraturi
Dat.
opprobraturo
Acc.
opprobraturum
Abl.
opprobrature
Voc.
opprobraturo
PLURALE
Nom.
opprobraturi
Gen.
opprobratorum
Dat.
opprobraturis
Acc.
opprobraturos
Abl.
opprobraturi
Voc.
opprobraturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
opprobratura
Gen.
opprobraturae
Dat.
opprobraturae
Acc.
opprobraturam
Abl.
opprobratura
Voc.
opprobratura
PLURALE
Nom.
opprobraturae
Gen.
opprobraturarum
Dat.
opprobraturis
Acc.
opprobraturas
Abl.
opprobraturae
Voc.
opprobraturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
opprobraturum
Gen.
opprobraturi
Dat.
opprobraturo
Acc.
opprobraturum
Abl.
opprobraturum
Voc.
opprobraturo
PLURALE
Nom.
opprobratura
Gen.
opprobraturorum
Dat.
opprobraturis
Acc.
opprobratura
Abl.
opprobratura
Voc.
opprobraturis

‹ opprŏbrātĭo
opprobratus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
opprĭmo v. tr. III coniug.
opprĭmor v. tr. III coniug.
opprŏbrāmentum Sost. nt. II decl.
opprŏbrans agg. part. pres. II cl.
opprŏbrātĭo sost. femm. III decl.
opprobratūrūs agg. part. fut.
opprobratus agg. part. perf. I cl.
opprobratus agg. inf. perf.
opprŏbrĭōsus agg. I cl.
opprŏbrĭum Sost. nt. II decl.
opprŏbro v. tr. I coniug.
opprŏbror v. tr. I coniug.
oppugnans agg. part. pres. II cl.
oppugnātĭo sost. femm. III decl.
oppugnātŏr sost. masch. III decl.
oppugnātōrĭus agg. I cl.
oppugnatūrūs agg. part. fut.
oppugnatus agg. part. perf. I cl.
oppugnatus agg. inf. perf.
oppugno v. tr. I coniug.
{{ID:OPPROBRATURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android