Donazione

oppugno - Diatesi attiva

(oppugno, oppugnas, oppugnavi, oppugnatum, oppugnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
oppugno
II sing.
oppugnas
III sing.
oppugnat
I plur.
oppugnāmus
II plur.
oppugnātis
III plur.
oppugnant
IMPERFETTO
I sing.
oppugnābam
II sing.
oppugnābas
III sing.
oppugnābat
I plur.
oppugnabāmus
II plur.
oppugnabātis
III plur.
oppugnābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
oppugnābo
II sing.
oppugnābis
III sing.
oppugnābit
I plur.
oppugnabĭmus
II plur.
oppugnabĭtis
III plur.
oppugnābunt
PERFETTO
I sing.
oppugnavi
II sing.
oppugnavisti
III sing.
oppugnavit
I plur.
oppugnavĭmus
II plur.
oppugnavistis
III plur.
oppugnavērunt, oppugnavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oppugnavĕram
II sing.
oppugnavĕras
III sing.
oppugnavĕrat
I plur.
oppugnaverāmus
II plur.
oppugnaverātis
III plur.
oppugnavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
oppugnavĕro
II sing.
oppugnavĕris
III sing.
oppugnavĕrit
I plur.
oppugnaverĭmus
II plur.
oppugnaverĭtis
III plur.
oppugnavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
oppugnem
II sing.
oppugnes
III sing.
oppugnet
I plur.
oppugnēmus
II plur.
oppugnētis
III plur.
oppugnent
IMPERFETTO
I sing.
oppugnārem
II sing.
oppugnāres
III sing.
oppugnāret
I plur.
oppugnarēmus
II plur.
oppugnarētis
III plur.
oppugnārent
PERFETTO
I sing.
oppugnavĕrim
II sing.
oppugnavĕris
III sing.
oppugnavĕrit
I plur.
oppugnaverĭmus
II plur.
oppugnaverĭtis
III plur.
oppugnavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oppugnavissem
II sing.
oppugnavisses
III sing.
oppugnavisset
I plur.
oppugnavissēmus
II plur.
oppugnavissētis
III plur.
oppugnavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
oppugna
II plur.
oppugnāte
FUTURO
II sing.
oppugnāto
III sing.
oppugnāto
II plur.
oppugnatōte
III plur.
oppugnanto
PARTICIPIO
PRESENTE
oppugnans, –antis
FUTURO
oppugnatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
oppugnāre
PERFETTO
oppugnavisse
FUTURO
Singolare:
oppugnatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
oppugnatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
oppugnandi
Dativo:
oppugnando
Accusativo:
ad oppugnandum
Ablativo:
oppugnando
SUPINO
oppugnatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ oppugnatus
oppugnor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
oppugnātŏr sost. masch. III decl.
oppugnātōrĭus agg. I cl.
oppugnatūrūs agg. part. fut.
oppugnatus agg. part. perf. I cl.
oppugnatus agg. inf. perf.
oppugno v. tr. I coniug.
oppugnor v. tr. I coniug.
oppŭtans agg. part. pres. II cl.
opputatūrūs agg. part. fut.
opputatus agg. part. perf. I cl.
opputatus agg. inf. perf.
oppŭto v. tr. I coniug.
oppŭtor v. tr. I coniug.
oprepens agg. part. pres. II cl.
oprepo v. tr. e intr. III coniug.
oprepor v. tr. e intr. III coniug.
opreptūrūs agg. part. fut.
opreptus agg. part. perf. I cl.
opreptus agg. inf. perf.
ops sost. femm. III decl.
{{ID:OPPUGNO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android