Donazione

oppugnātōrĭus

(oppugnatorius, oppugnatoriă, oppugnatorium)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
oppugnatorius
Gen.
oppugnatorii
Dat.
oppugnatorio
Acc.
oppugnatorium
Abl.
oppugnatorio
Voc.
oppugnatorie
PLURALE
Nom.
oppugnatorii
Gen.
oppugnatoriōrum
Dat.
oppugnatoriis
Acc.
oppugnatorios
Abl.
oppugnatoriis
Voc.
oppugnatorii
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
oppugnatoriă
Gen.
oppugnatoriae
Dat.
oppugnatoriae
Acc.
oppugnatoriam
Abl.
oppugnatoriā
Voc.
oppugnatoriă
PLURALE
Nom.
oppugnatoriae
Gen.
oppugnatoriārum
Dat.
oppugnatoriis
Acc.
oppugnatorias
Abl.
oppugnatoriis
Voc.
oppugnatoriae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
oppugnatorium
Gen.
oppugnatorii
Dat.
oppugnatorio
Acc.
oppugnatorium
Abl.
oppugnatorio
Voc.
oppugnatorium
PLURALE
Nom.
oppugnatoria
Gen.
oppugnatoriōrum
Dat.
oppugnatoriis
Acc.
oppugnatoria
Abl.
oppugnatoriis
Voc.
oppugnatoria

‹ oppugnātŏr
oppugnatūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
opprŏbro v. tr. I coniug.
opprŏbror v. tr. I coniug.
oppugnans agg. part. pres. II cl.
oppugnātĭo sost. femm. III decl.
oppugnātŏr sost. masch. III decl.
oppugnātōrĭus agg. I cl.
oppugnatūrūs agg. part. fut.
oppugnatus agg. part. perf. I cl.
oppugnatus agg. inf. perf.
oppugno v. tr. I coniug.
oppugnor v. tr. I coniug.
oppŭtans agg. part. pres. II cl.
opputatūrūs agg. part. fut.
opputatus agg. part. perf. I cl.
opputatus agg. inf. perf.
oppŭto v. tr. I coniug.
oppŭtor v. tr. I coniug.
oprepens agg. part. pres. II cl.
oprepo v. tr. e intr. III coniug.
oprepor v. tr. e intr. III coniug.
{{ID:OPPUGNATORIUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android