Donazione

oppugnatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
oppugnaturus
Gen.
oppugnaturi
Dat.
oppugnaturo
Acc.
oppugnaturum
Abl.
oppugnature
Voc.
oppugnaturo
PLURALE
Nom.
oppugnaturi
Gen.
oppugnatorum
Dat.
oppugnaturis
Acc.
oppugnaturos
Abl.
oppugnaturi
Voc.
oppugnaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
oppugnatura
Gen.
oppugnaturae
Dat.
oppugnaturae
Acc.
oppugnaturam
Abl.
oppugnatura
Voc.
oppugnatura
PLURALE
Nom.
oppugnaturae
Gen.
oppugnaturarum
Dat.
oppugnaturis
Acc.
oppugnaturas
Abl.
oppugnaturae
Voc.
oppugnaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
oppugnaturum
Gen.
oppugnaturi
Dat.
oppugnaturo
Acc.
oppugnaturum
Abl.
oppugnaturum
Voc.
oppugnaturo
PLURALE
Nom.
oppugnatura
Gen.
oppugnaturorum
Dat.
oppugnaturis
Acc.
oppugnatura
Abl.
oppugnatura
Voc.
oppugnaturis

‹ oppugnātōrĭus
oppugnatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
opprŏbror v. tr. I coniug.
oppugnans agg. part. pres. II cl.
oppugnātĭo sost. femm. III decl.
oppugnātŏr sost. masch. III decl.
oppugnātōrĭus agg. I cl.
oppugnatūrūs agg. part. fut.
oppugnatus agg. part. perf. I cl.
oppugnatus agg. inf. perf.
oppugno v. tr. I coniug.
oppugnor v. tr. I coniug.
oppŭtans agg. part. pres. II cl.
opputatūrūs agg. part. fut.
opputatus agg. part. perf. I cl.
opputatus agg. inf. perf.
oppŭto v. tr. I coniug.
oppŭtor v. tr. I coniug.
oprepens agg. part. pres. II cl.
oprepo v. tr. e intr. III coniug.
oprepor v. tr. e intr. III coniug.
opreptūrūs agg. part. fut.
{{ID:OPPUGNATURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android