Donazione

opprobratus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
opprobratus
Gen.
opprobrati
Dat.
opprobrato
Acc.
opprobratum
Abl.
opprobrate
Voc.
opprobrato
PLURALE
Nom.
opprobrati
Gen.
opprobratōrum
Dat.
opprobratis
Acc.
opprobratos
Abl.
opprobrati
Voc.
opprobratis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
opprobrată
Gen.
opprobratae
Dat.
opprobratae
Acc.
opprobratam
Abl.
opprobrată
Voc.
opprobratā
PLURALE
Nom.
opprobratae
Gen.
opprobratārum
Dat.
opprobratis
Acc.
opprobratas
Abl.
opprobratae
Voc.
opprobratis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
opprobratum
Gen.
opprobrati
Dat.
opprobrato
Acc.
opprobratum
Abl.
opprobratum
Voc.
opprobrato
PLURALE
Nom.
opprobrata
Gen.
opprobratōrum
Dat.
opprobratis
Acc.
opprobrata
Abl.
opprobrata
Voc.
opprobratis

‹ opprobratūrūs
opprobratus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
opprĭmor v. tr. III coniug.
opprŏbrāmentum Sost. nt. II decl.
opprŏbrans agg. part. pres. II cl.
opprŏbrātĭo sost. femm. III decl.
opprobratūrūs agg. part. fut.
opprobratus agg. part. perf. I cl.
opprobratus agg. inf. perf.
opprŏbrĭōsus agg. I cl.
opprŏbrĭum Sost. nt. II decl.
opprŏbro v. tr. I coniug.
opprŏbror v. tr. I coniug.
oppugnans agg. part. pres. II cl.
oppugnātĭo sost. femm. III decl.
oppugnātŏr sost. masch. III decl.
oppugnātōrĭus agg. I cl.
oppugnatūrūs agg. part. fut.
oppugnatus agg. part. perf. I cl.
oppugnatus agg. inf. perf.
oppugno v. tr. I coniug.
oppugnor v. tr. I coniug.
{{ID:OPPROBRATUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android