inperitatus


aggettivo e infinito perfetto

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inperitatus
Gen.
inperitati
Dat.
inperitato
Acc.
inperitatum
Abl.
inperitato
Voc.
inperitate
PLURALE
Nom.
inperitati
Gen.
inperitatōrum
Dat.
inperitatis
Acc.
inperitatos
Abl.
inperitatis
Voc.
inperitati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inperitată
Gen.
inperitatae
Dat.
inperitatae
Acc.
inperitatam
Abl.
inperitatā
Voc.
inperitată
PLURALE
Nom.
inperitatae
Gen.
inperitatārum
Dat.
inperitatis
Acc.
inperitatas
Abl.
inperitatis
Voc.
inperitatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inperitatum
Gen.
inperitati
Dat.
inperitato
Acc.
inperitatum
Abl.
inperitato
Voc.
inperitatum
PLURALE
Nom.
inperitata
Gen.
inperitatōrum
Dat.
inperitatis
Acc.
inperitata
Abl.
inperitatis
Voc.
inperitata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPERITATUS200}}
---CACHE---