inpermissus

(inpermissus, inpermissă, inpermissum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inpermissus
Gen.
inpermissi
Dat.
inpermisso
Acc.
inpermissum
Abl.
inpermisso
Voc.
inpermisse
PLURALE
Nom.
inpermissi
Gen.
inpermissōrum
Dat.
inpermissis
Acc.
inpermissos
Abl.
inpermissis
Voc.
inpermissi
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inpermissă
Gen.
inpermissae
Dat.
inpermissae
Acc.
inpermissam
Abl.
inpermissā
Voc.
inpermissă
PLURALE
Nom.
inpermissae
Gen.
inpermissārum
Dat.
inpermissis
Acc.
inpermissas
Abl.
inpermissis
Voc.
inpermissae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inpermissum
Gen.
inpermissi
Dat.
inpermisso
Acc.
inpermissum
Abl.
inpermisso
Voc.
inpermissum
PLURALE
Nom.
inpermissa
Gen.
inpermissōrum
Dat.
inpermissis
Acc.
inpermissa
Abl.
inpermissis
Voc.
inpermissa




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPERMISSUS100}}
---CACHE---