inperitatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inperitaturus
Gen.
inperitaturi
Dat.
inperitaturo
Acc.
inperitaturum
Abl.
inperitature
Voc.
inperitaturo
PLURALE
Nom.
inperitaturi
Gen.
inperitatorum
Dat.
inperitaturis
Acc.
inperitaturos
Abl.
inperitaturi
Voc.
inperitaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inperitatura
Gen.
inperitaturae
Dat.
inperitaturae
Acc.
inperitaturam
Abl.
inperitatura
Voc.
inperitatura
PLURALE
Nom.
inperitaturae
Gen.
inperitaturarum
Dat.
inperitaturis
Acc.
inperitaturas
Abl.
inperitaturae
Voc.
inperitaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inperitaturum
Gen.
inperitaturi
Dat.
inperitaturo
Acc.
inperitaturum
Abl.
inperitaturum
Voc.
inperitaturo
PLURALE
Nom.
inperitatura
Gen.
inperitaturorum
Dat.
inperitaturis
Acc.
inperitatura
Abl.
inperitatura
Voc.
inperitaturis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPERITATURUS100}}
---CACHE---