inpersōnālis

(inpersonalis, inpersonalis, inpersonale)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inpersonalis
Gen.
inpersonalis
Dat.
inpersonali
Acc.
inpersonalem
Abl.
inpersonali
Voc.
inpersonalis
PLURALE
Nom.
inpersonales
Gen.
inpersonalĭum
Dat.
inpersonalĭbus
Acc.
inpersonales
Abl.
inpersonalĭbus
Voc.
inpersonales
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inpersonalis
Gen.
inpersonalis
Dat.
inpersonali
Acc.
inpersonalem
Abl.
inpersonali
Voc.
inpersonalis
PLURALE
Nom.
inpersonales
Gen.
inpersonalĭum
Dat.
inpersonalĭbus
Acc.
inpersonales
Abl.
inpersonalĭbus
Voc.
inpersonales
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inpersonale
Gen.
inpersonalis
Dat.
inpersonali
Acc.
inpersonale
Abl.
inpersonali
Voc.
inpersonale
PLURALE
Nom.
inpersonalĭa
Gen.
inpersonalĭum
Dat.
inpersonalĭbus
Acc.
inpersonalĭa
Abl.
inpersonalĭbus
Voc.
inpersonalĭa




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPERSONALIS100}}
---CACHE---