inperitatus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inperitatus
Gen.
inperitati
Dat.
inperitato
Acc.
inperitatum
Abl.
inperitate
Voc.
inperitato
PLURALE
Nom.
inperitati
Gen.
inperitatōrum
Dat.
inperitatis
Acc.
inperitatos
Abl.
inperitati
Voc.
inperitatis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inperitată
Gen.
inperitatae
Dat.
inperitatae
Acc.
inperitatam
Abl.
inperitată
Voc.
inperitatā
PLURALE
Nom.
inperitatae
Gen.
inperitatārum
Dat.
inperitatis
Acc.
inperitatas
Abl.
inperitatae
Voc.
inperitatis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inperitatum
Gen.
inperitati
Dat.
inperitato
Acc.
inperitatum
Abl.
inperitatum
Voc.
inperitato
PLURALE
Nom.
inperitata
Gen.
inperitatōrum
Dat.
inperitatis
Acc.
inperitata
Abl.
inperitata
Voc.
inperitatis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPERITATUS100}}
---CACHE---