Donazione

praetextus

(praetextus, praetextă, praetextum)

aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praetextus
Gen.
praetexti
Dat.
praetexto
Acc.
praetextum
Abl.
praetexto
Voc.
praetexte
PLURALE
Nom.
praetexti
Gen.
praetextōrum
Dat.
praetextis
Acc.
praetextos
Abl.
praetextis
Voc.
praetexti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praetextă
Gen.
praetextae
Dat.
praetextae
Acc.
praetextam
Abl.
praetextā
Voc.
praetextă
PLURALE
Nom.
praetextae
Gen.
praetextārum
Dat.
praetextis
Acc.
praetextas
Abl.
praetextis
Voc.
praetextae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praetextum
Gen.
praetexti
Dat.
praetexto
Acc.
praetextum
Abl.
praetexto
Voc.
praetextum
PLURALE
Nom.
praetexta
Gen.
praetextōrum
Dat.
praetextis
Acc.
praetexta
Abl.
praetextis
Voc.
praetexta

‹ praetextŭs
praetextus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetextātus sost. masch. II decl.
praetextātus agg. I cl.
praetextum Sost. nt. II decl.
praetextūrūs agg. part. fut.
praetextŭs sost. masch. IV decl.
praetextus agg. part. perf. I cl.
praetextus agg. inf. perf.
praetĭmens agg. part. pres. II cl.
praetĭmĕo v. tr. II coniug.
praetĭmĕor v. tr. II coniug.
praetinctūrūs agg. part. fut.
praetinctus agg. part. perf. I cl.
praetinctus agg. inf. perf.
praetingens agg. part. pres. II cl.
praetingo v. tr. III coniug.
praetingor v. tr. III coniug.
praetondens agg. part. pres. II cl.
praetondĕo v. tr. II coniug.
praetondĕor v. tr. II coniug.
praetŏr sost. masch. III decl.
{{ID:PRAETEXTUS200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android