Donazione

praeterdūcens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeterdūcens
Gen.
praeterdūcentis
Dat.
praeterdūcenti
Acc.
praeterdūcentem
Abl.
praeterdūcens
Voc.
praeterdūcenti
PLURALE
Nom.
praeterdūcentes
Gen.
praeterdūcentium
Dat.
praeterdūcentibus
Acc.
praeterdūcentes
Abl.
praeterdūcentes
Voc.
praeterdūcentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeterdūcens
Gen.
praeterdūcentis
Dat.
praeterdūcenti
Acc.
praeterdūcentem
Abl.
praeterdūcens
Voc.
praeterdūcenti
PLURALE
Nom.
praeterdūcentes
Gen.
praeterdūcentium
Dat.
praeterdūcentibus
Acc.
praeterdūcentes
Abl.
praeterdūcentes
Voc.
praeterdūcentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeterdūcens
Gen.
praeterdūcentis
Dat.
praeterdūcenti
Acc.
praeterdūcens
Abl.
praeterdūcens
Voc.
praeterdūcenti
PLURALE
Nom.
praeterdūcentia
Gen.
praeterdūcentium
Dat.
praeterdūcentibus
Acc.
praeterdūcentia
Abl.
praeterdūcentia
Voc.
praeterdūcentibus

‹ praetercursus
praeterdūco ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetercurro v. tr. e intr. III coniug.
praetercurror v. tr. e intr. III coniug.
praetercursūrūs agg. part. fut.
praetercursus agg. part. perf. I cl.
praetercursus agg. inf. perf.
praeterdūcens agg. part. pres. II cl.
praeterdūco v. tr. III coniug.
praeterdūcor v. tr. III coniug.
praetĕrĕā avv.
praetĕrens agg. part. pres. II cl.
praetĕrĕo v. tr. e intr. anom.
praetĕrĕor v. tr. e intr. anom.
praetĕrĕquĭtans agg. part. pres. II cl.
praetĕrĕquĭto v. intr. I coniug.
praetĕrĕuntĕr avv.
praeterfĕrens agg. part. pres. II cl.
praeterfĕro v. tr. anom.
praeterfĕror v. tr. anom.
praeterflŭens agg. part. pres. II cl.
praeterflŭo v. tr. e intr. III coniug.
{{ID:PRAETERDUCENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android