Donazione

praeterfĕror - Diatesi passiva

(praeterfĕro, praeterfĕrs, praeterlatum, praeterfĕrre)

verbo transitivo anomalo

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeterfĕror
II sing.
praeterfĕrris
III sing.
praeterfĕrtur
I plur.
praeterfĕrĭmur
II plur.
praeterfĕrimĭni
III plur.
praeterfĕruntur
IMPERFETTO
I sing.
praeterfĕrēbar
II sing.
praeterfĕrebāris, praeterfĕrebāre
III sing.
praeterfĕrebātur
I plur.
praeterfĕrebāmur
II plur.
praeterfĕrebamĭni
III plur.
praeterfĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeterfĕrar
II sing.
praeterfĕrēris, praeterfĕrēre
III sing.
praeterfĕrētur
I plur.
praeterfĕrēmur
II plur.
praeterfĕremĭni
III plur.
praeterfĕrentur
PERFETTO
I sing.
praeterlatus, –a, –um sum
II sing.
praeterlatus, –a, –um es
III sing.
praeterlatus, –a, –um est
I plur.
praeterlati, –ae, –a sumus
II plur.
praeterlati, –ae, –a estis
III plur.
praeterlati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeterlatus, –a, –um eram
II sing.
praeterlatus, –a, –um eras
III sing.
praeterlatus, –a, –um erat
I plur.
praeterlati, –ae, –a eramus
II plur.
praeterlati, –ae, –a eratis
III plur.
praeterlati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeterlatus, –a, –um ero
II sing.
praeterlatus, –a, –um eris
III sing.
praeterlatus, –a, –um erit
I plur.
praeterlati, –ae, –a erimus
II plur.
praeterlati, –ae, –a eritis
III plur.
praeterlati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeterfĕrar
II sing.
praeterfĕrāris, praeterfĕrāre
III sing.
praeterfĕrātur
I plur.
praeterfĕrāmur
II plur.
praeterfĕramĭni
III plur.
praeterfĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
praeterfĕrrer
II sing.
praeterfĕrrēris
III sing.
praeterfĕrrētur
I plur.
praeterfĕrrēmur
II plur.
praeterfĕrremĭni
III plur.
praeterfĕrrentur
PERFETTO
I sing.
praeterlatus, –a, –um sim
II sing.
praeterlatus, –a, –um sis
III sing.
praeterlatus, –a, –um sit
I plur.
praeterlati, –ae, –a simus
II plur.
praeterlati, –ae, –a sitis
III plur.
praeterlati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeterlatus, –a, –um essem
II sing.
praeterlatus, –a, –um esses
III sing.
praeterlatus, –a, –um esset
I plur.
praeterlati, –ae, –a essemus
II plur.
praeterlati, –ae, –a essetis
III plur.
praeterlati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeterfĕrre
II plur.
praeterfĕrimĭni
FUTURO
II sing.
praeterfĕrĭtor
III sing.
praeterfĕrĭtor
II plur.
–
III plur.
praeterfĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeterlatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeterfĕrri
PERFETTO
Singolare:
praeterlatus, –a, –um esse
Plurale:
praeterlati, –ae, –a esse
FUTURO
praeterlatum esse
GERUNDIVO
praeterfĕrendus, –a, –um
SUPINO
praeterlatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praeterfĕro
praeterflŭens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetĕrĕquĭtans agg. part. pres. II cl.
praetĕrĕquĭto v. intr. I coniug.
praetĕrĕuntĕr avv.
praeterfĕrens agg. part. pres. II cl.
praeterfĕro v. tr. anom.
praeterfĕror v. tr. anom.
praeterflŭens agg. part. pres. II cl.
praeterflŭo v. tr. e intr. III coniug.
praeterflŭor v. tr. e intr. III coniug.
praeterfŭgiens agg. part. pres. II cl.
praeterfŭgĭo v. intr. III coniug. in -io
praetergrĕdiens agg. part. pres. II cl.
praetergrĕdĭor v. tr. e intr. dep. III coniug. in -io
praetergressūrūs agg. part. fut.
praetergressus agg. part. perf. I cl.
praetĕrhāc avv.
praetĕrĭens sost. masch. III decl.
praetĕriens agg. part. pres. II cl.
praetĕrĭtĭo sost. femm. III decl.
praeteritum Sost. nt. II decl.
{{ID:PRAETERFEROR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android