praetercurro - Diatesi attiva

(praetercurro, praetercurris, praetercursum, praetercurrĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetercurro
II sing.
praetercurris
III sing.
praetercurrit
I plur.
praetercurrĭmus
II plur.
praetercurrĭtis
III plur.
praetercurrunt
IMPERFETTO
I sing.
praetercurrēbam
II sing.
praetercurrēbas
III sing.
praetercurrēbat
I plur.
praetercurrebāmus
II plur.
praetercurrebātis
III plur.
praetercurrēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetercurram
II sing.
praetercurres
III sing.
praetercurret
I plur.
praetercurrēmus
II plur.
praetercurrētis
III plur.
praetercurrent
PERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
PIUCHEPERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
FUTURO ANTERIORE
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetercurram
II sing.
praetercurras
III sing.
praetercurrat
I plur.
praetercurrāmus
II plur.
praetercurrātis
III plur.
praetercurrant
IMPERFETTO
I sing.
praetercurrĕrem
II sing.
praetercurrĕres
III sing.
praetercurrĕret
I plur.
praetercurrerēmus
II plur.
praetercurrerētis
III plur.
praetercurrĕrent
PERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
PIUCHEPERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetercurrĕ
II plur.
praetercurrĭte
FUTURO
II sing.
praetercurrĭto
III sing.
praetercurrĭto
II plur.
praetercurritōte
III plur.
praetercurrunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praetercurrens, –entis
FUTURO
praetercursūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praetercurrĕre
PERFETTO
FUTURO
Singolare:
praetercursūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praetercursūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praetercurrendi
Dativo:
praetercurrendo
Accusativo:
ad praetercurrendum
Ablativo:
praetercurrendo
SUPINO
praetercursum

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAETERCURRO100}}