Donazione

praetĕrĕor - Diatesi passiva

(praetĕrĕo, praetĕris, praeterii, praeteritum, praetĕrire)

verbo transitivo e intransitivo anomalo

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetĕrĕor
II sing.
praetĕrēris, praetĕrēre
III sing.
praetĕrītur
I plur.
praetĕrēmur
II plur.
praetĕremĭni
III plur.
praetĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
praetĕrēbar
II sing.
praetĕrebāris
III sing.
praetĕribātur
I plur.
praetĕrebāmur
II plur.
praetĕrebamĭni
III plur.
praetĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetĕrēbor
II sing.
praetĕrebĕris, praetĕrebĕre
III sing.
praetĕribĭtur
I plur.
praetĕrebĭmur
II plur.
praetĕrebimĭni
III plur.
praetĕrebuntur
PERFETTO
I sing.
praeteritus, –a, –um sum
II sing.
praeteritus, –a, –um es
III sing.
praeteritus, –a, –um est
I plur.
praeteriti, –ae, –a sumus
II plur.
praeteriti, –ae, –a estis
III plur.
praeteriti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeteritus, –a, –um eram
II sing.
praeteritus, –a, –um eras
III sing.
praeteritus, –a, –um erat
I plur.
praeteriti, –ae, –a eramus
II plur.
praeteriti, –ae, –a eratis
III plur.
praeteriti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeteritus, –a, –um ero
II sing.
praeteritus, –a, –um eris
III sing.
praeteritus, –a, –um erit
I plur.
praeteriti, –ae, –a erimus
II plur.
praeteriti, –ae, –a eritis
III plur.
praeteriti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetĕrĕar
II sing.
praetĕreāris, praetĕreāre
III sing.
praetĕreātur
I plur.
praetĕreāmur
II plur.
praetĕreamĭni
III plur.
praetĕreantur
IMPERFETTO
I sing.
praetĕrērer
II sing.
praetĕrerēris, praetĕrerēre
III sing.
praetĕrirētur
I plur.
praetĕrerēmur
II plur.
praetĕreremĭni
III plur.
praetĕrerentur
PERFETTO
I sing.
praeteritus, –a, –um sim
II sing.
praeteritus, –a, –um sis
III sing.
praeteritus, –a, –um sit
I plur.
praeteriti, –ae, –a simus
II plur.
praeteriti, –ae, –a sitis
III plur.
praeteriti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeteritus, –a, –um essem
II sing.
praeteritus, –a, –um esses
III sing.
praeteritus, –a, –um esset
I plur.
praeteriti, –ae, –a essemus
II plur.
praeteriti, –ae, –a essetis
III plur.
praeteriti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetĕrēre
II plur.
praetĕremĭni
FUTURO
II sing.
praetĕrētor
III sing.
praetĕrētor
II plur.
–
III plur.
praetĕrentor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeteritus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praetĕrīri
PERFETTO
Singolare:
praeteritus, –a, –um esse
Plurale:
praeteriti, –ae, –a esse
FUTURO
praeteritum esse
GERUNDIVO
praetĕrendus, –a, –um
SUPINO
praeteritu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praetĕrĕo
praetĕrĕquĭtans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeterdūco v. tr. III coniug.
praeterdūcor v. tr. III coniug.
praetĕrĕā avv.
praetĕrens agg. part. pres. II cl.
praetĕrĕo v. tr. e intr. anom.
praetĕrĕor v. tr. e intr. anom.
praetĕrĕquĭtans agg. part. pres. II cl.
praetĕrĕquĭto v. intr. I coniug.
praetĕrĕuntĕr avv.
praeterfĕrens agg. part. pres. II cl.
praeterfĕro v. tr. anom.
praeterfĕror v. tr. anom.
praeterflŭens agg. part. pres. II cl.
praeterflŭo v. tr. e intr. III coniug.
praeterflŭor v. tr. e intr. III coniug.
praeterfŭgiens agg. part. pres. II cl.
praeterfŭgĭo v. intr. III coniug. in -io
praetergrĕdiens agg. part. pres. II cl.
praetergrĕdĭor v. tr. e intr. dep. III coniug. in -io
praetergressūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAETEREOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android