Donazione

praestĭnans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praestĭnans
Gen.
praestĭnantis
Dat.
praestĭnanti
Acc.
praestĭnantem
Abl.
praestĭnans
Voc.
praestĭnanti
PLURALE
Nom.
praestĭnantes
Gen.
praestĭnantium
Dat.
praestĭnantibus
Acc.
praestĭnantes
Abl.
praestĭnantes
Voc.
praestĭnantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praestĭnans
Gen.
praestĭnantis
Dat.
praestĭnanti
Acc.
praestĭnantem
Abl.
praestĭnans
Voc.
praestĭnanti
PLURALE
Nom.
praestĭnantes
Gen.
praestĭnantium
Dat.
praestĭnantibus
Acc.
praestĭnantes
Abl.
praestĭnantes
Voc.
praestĭnantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praestĭnans
Gen.
praestĭnantis
Dat.
praestĭnanti
Acc.
praestĭnans
Abl.
praestĭnans
Voc.
praestĭnanti
PLURALE
Nom.
praestĭnantia
Gen.
praestĭnantium
Dat.
praestĭnantibus
Acc.
praestĭnantia
Abl.
praestĭnantia
Voc.
praestĭnantibus

‹ praestīgĭum
praestinatūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praestīgĭa sost. femm. I decl.
praestīgĭātŏr sost. masch. III decl.
praestīgĭātrix sost. femm. III decl.
praestīgĭōsus agg. I cl.
praestīgĭum Sost. nt. II decl.
praestĭnans agg. part. pres. II cl.
praestinatūrūs agg. part. fut.
praestinatus agg. part. perf. I cl.
praestinatus agg. inf. perf.
praestĭno v. tr. I coniug.
praestĭnor v. tr. I coniug.
praestĭtŏr sost. masch. III decl.
praestĭtŭens agg. part. pres. II cl.
praestĭtŭo v. tr. III coniug.
praestĭtŭor v. tr. III coniug.
praestitutūrūs agg. part. fut.
praestitutus agg. part. perf. I cl.
praestitutus agg. inf. perf.
praesto v. tr. e intr. I coniug.
praestō avv.
{{ID:PRAESTINANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android