praelūcĕor - Diatesi passiva

(praelūcĕo, praelūces, praeluxi, praelūcēre)

verbo transitivo e intransitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praelūcĕor
II sing.
praelūcēris, praelūcēre
III sing.
praelūcētur
I plur.
praelūcēmur
II plur.
praelūcemĭni
III plur.
praelūcentur
IMPERFETTO
I sing.
praelūcēbar
II sing.
praelūcebāris, praelūcebāre
III sing.
praelūcebātur
I plur.
praelūcebāmur
II plur.
praelūcebamĭni
III plur.
praelūcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praelūcēbor
II sing.
praelūcebĕris, praelūcebĕre
III sing.
praelūcebĭtur
I plur.
praelūcebĭmur
II plur.
praelūcebimĭni
III plur.
praelūcebuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praelūcĕar
II sing.
praelūceāris, praelūceāre
III sing.
praelūceātur
I plur.
praelūceāmur
II plur.
praelūceamĭni
III plur.
praelūceantur
IMPERFETTO
I sing.
praelūcērer
II sing.
praelūcerēris, praelūcerēre
III sing.
praelūcerētur
I plur.
praelūcerēmur
II plur.
praelūceremĭni
III plur.
praelūcerentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praelūcēre
II plur.
praelūcemĭni
FUTURO
II sing.
praelūcētor
III sing.
praelūcētor
II plur.
III plur.
praelūcentor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
praelūcēri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
praelūcendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAELUCEOR100}}