praelongor - Diatesi passiva
(praelongo, praelongas, praelongavi, praelongatum, praelongāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praelongor
II sing.
praelongāris, praelongāre
III sing.
praelongātur
I plur.
praelongāmur
II plur.
praelongamĭni
III plur.
praelongantur
IMPERFETTO
I sing.
praelongābar
II sing.
praelongabāris, praelongabāre
III sing.
praelongabātur
I plur.
praelongabāmur
II plur.
praelongabamĭni
III plur.
praelongabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praelongābor
II sing.
praelongabĕris, praelongabĕre
III sing.
praelongabĭtur
I plur.
praelongabĭmur
II plur.
praelongabimĭni
III plur.
praelongabuntur
PERFETTO
I sing.
praelongatus, –a, –um sum
II sing.
praelongatus, –a, –um es
III sing.
praelongatus, –a, –um est
I plur.
praelongati, –ae, –a sumus
II plur.
praelongati, –ae, –a estis
III plur.
praelongati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praelongatus, –a, –um eram
II sing.
praelongatus, –a, –um eras
III sing.
praelongatus, –a, –um erat
I plur.
praelongati, –ae, –a eramus
II plur.
praelongati, –ae, –a eratis
III plur.
praelongati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praelongatus, –a, –um ero
II sing.
praelongatus, –a, –um eris
III sing.
praelongatus, –a, –um erit
I plur.
praelongati, –ae, –a erimus
II plur.
praelongati, –ae, –a eritis
III plur.
praelongati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praelonger
II sing.
praelongēris, praelongēre
III sing.
praelongētur
I plur.
praelongēmur
II plur.
praelongemĭni
III plur.
praelongentur
IMPERFETTO
I sing.
praelongārer
II sing.
praelongarēris, praelongarēre
III sing.
praelongarētur
I plur.
praelongarēmur
II plur.
praelongaremĭni
III plur.
praelongarentur
PERFETTO
I sing.
praelongatus, –a, –um sim
II sing.
praelongatus, –a, –um sis
III sing.
praelongatus, –a, –um sit
I plur.
praelongati, –ae, –a simus
II plur.
praelongati, –ae, –a sitis
III plur.
praelongati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praelongatus, –a, –um essem
II sing.
praelongatus, –a, –um esses
III sing.
praelongatus, –a, –um esset
I plur.
praelongati, –ae, –a essemus
II plur.
praelongati, –ae, –a essetis
III plur.
praelongati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praelongāre
II plur.
praelongamĭni
FUTURO
II sing.
praelongātor
III sing.
praelongātor
II plur.
–
III plur.
praelongantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praelongatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praelongāri
PERFETTO
Singolare:
praelongatus, –a, –um esse
Plurale:
praelongati, –ae, –a esse
FUTURO
praelongatum esse
GERUNDIVO
praelongandus, –a, –um
SUPINO
praelongatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praelongor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android