Donazione

praeiens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeiens
Gen.
praeientis
Dat.
praeienti
Acc.
praeientem
Abl.
praeiens
Voc.
praeienti
PLURALE
Nom.
praeientes
Gen.
praeientium
Dat.
praeientibus
Acc.
praeientes
Abl.
praeientes
Voc.
praeientibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeiens
Gen.
praeientis
Dat.
praeienti
Acc.
praeientem
Abl.
praeiens
Voc.
praeienti
PLURALE
Nom.
praeientes
Gen.
praeientium
Dat.
praeientibus
Acc.
praeientes
Abl.
praeientes
Voc.
praeientibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeiens
Gen.
praeientis
Dat.
praeienti
Acc.
praeiens
Abl.
praeiens
Voc.
praeienti
PLURALE
Nom.
praeientia
Gen.
praeientium
Dat.
praeientibus
Acc.
praeientia
Abl.
praeientia
Voc.
praeientibus

‹ praeiactus
praeitūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeiăcĭo v. tr. III coniug. in -io
praeiăcĭor v. tr. III coniug. in -io
praeiactūrūs agg. part. fut.
praeiactus agg. part. perf. I cl.
praeiactus agg. inf. perf.
praeiens agg. part. pres. II cl.
praeitūrūs agg. part. fut.
praeitus agg. part. perf. I cl.
praeitus agg. inf. perf.
praeiūdĭcans agg. part. pres. II cl.
praeiūdĭcātum Sost. nt. II decl.
praeiudicatūrūs agg. part. fut.
praeiūdĭcātus agg. part. perf. I cl.
praeiudicatus agg. inf. perf.
praeiūdĭcĭālis agg. II cl.
praeiūdĭcĭum Sost. nt. II decl.
praeiūdĭco v. tr. e intr. I coniug.
praeiūdĭcor v. tr. e intr. I coniug.
praelābens agg. part. pres. II cl.
praelābor v. tr. e intr. dep. III coniug.
{{ID:PRAEIENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android