Donazione

praeiăcĭor - Diatesi passiva

(praeiăcĭo, praeiăcis, i, praeiactum, praeiăcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeiăcĭor
II sing.
praeiăcĕris, praeiăcĕre
III sing.
praeiăcĭtur
I plur.
praeiăcĭmur
II plur.
praeiăcimĭni
III plur.
praeiăciuntur
IMPERFETTO
I sing.
praeiăciēbar
II sing.
praeiăciebāris, praeiăciebāre
III sing.
praeiăciebātur
I plur.
praeiăciebāmur
II plur.
praeiăciebamĭni
III plur.
praeiăciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeiăcĭar
II sing.
praeiăciēris, praeiăciēre
III sing.
praeiăciētur
I plur.
praeiăciēmur
II plur.
praeiăciemĭni
III plur.
praeiăcientur
PERFETTO
I sing.
praeiactus, –a, –um sum
II sing.
praeiactus, –a, –um es
III sing.
praeiactus, –a, –um est
I plur.
praeiacti, –ae, –a sumus
II plur.
praeiacti, –ae, –a estis
III plur.
praeiacti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeiactus, –a, –um eram
II sing.
praeiactus, –a, –um eras
III sing.
praeiactus, –a, –um erat
I plur.
praeiacti, –ae, –a eramus
II plur.
praeiacti, –ae, –a eratis
III plur.
praeiacti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeiactus, –a, –um ero
II sing.
praeiactus, –a, –um eris
III sing.
praeiactus, –a, –um erit
I plur.
praeiacti, –ae, –a erimus
II plur.
praeiacti, –ae, –a eritis
III plur.
praeiacti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeiăcĭar
II sing.
praeiăciāris, praeiăciāre
III sing.
praeiăciātur
I plur.
praeiăciāmur
II plur.
praeiăciamĭni
III plur.
praeiăciantur
IMPERFETTO
I sing.
praeiăcĕrer
II sing.
praeiăcerēris, praeiăcerēre
III sing.
praeiăcerētur
I plur.
praeiăcerēmur
II plur.
praeiăceremĭni
III plur.
praeiăcerentur
PERFETTO
I sing.
praeiactus, –a, –um sim
II sing.
praeiactus, –a, –um sis
III sing.
praeiactus, –a, –um sit
I plur.
praeiacti, –ae, –a simus
II plur.
praeiacti, –ae, –a sitis
III plur.
praeiacti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeiactus, –a, –um essem
II sing.
praeiactus, –a, –um esses
III sing.
praeiactus, –a, –um esset
I plur.
praeiacti, –ae, –a essemus
II plur.
praeiacti, –ae, –a essetis
III plur.
praeiacti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
praeiactus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeiăci
PERFETTO
Singolare:
praeiactus, –a, –um esse
Plurale:
praeiacti, –ae, –a esse
FUTURO
praeiactum esse
GERUNDIVO
praeiăciendus, –a, –um
SUPINO
praeiactu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praeiăcĭo
praeiactūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeiăcens agg. part. pres. II cl.
praeiăcĕo v. tr. e intr. II coniug.
praeiăcĕor v. tr. e intr. II coniug.
praeiăciens agg. part. pres. II cl.
praeiăcĭo v. tr. III coniug. in -io
praeiăcĭor v. tr. III coniug. in -io
praeiactūrūs agg. part. fut.
praeiactus agg. part. perf. I cl.
praeiactus agg. inf. perf.
praeiens agg. part. pres. II cl.
praeitūrūs agg. part. fut.
praeitus agg. part. perf. I cl.
praeitus agg. inf. perf.
praeiūdĭcans agg. part. pres. II cl.
praeiūdĭcātum Sost. nt. II decl.
praeiudicatūrūs agg. part. fut.
praeiūdĭcātus agg. part. perf. I cl.
praeiudicatus agg. inf. perf.
praeiūdĭcĭālis agg. II cl.
praeiūdĭcĭum Sost. nt. II decl.
{{ID:PRAEIACIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android