praeiăcĭo - Diatesi attiva

(praeiăcĭo, praeiăcis, i, praeiactum, praeiăcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeiăcĭo
II sing.
praeiăcis
III sing.
praeiăcit
I plur.
praeiăcīmus
II plur.
praeiăcītis
III plur.
praeiăciunt
IMPERFETTO
I sing.
praeiăciēbam
II sing.
praeiăciēbas
III sing.
praeiăciēbat
I plur.
praeiăciebāmus
II plur.
praeiăciebātis
III plur.
praeiăciēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeiăcĭam
II sing.
praeiăcĭes
III sing.
praeiăcĭet
I plur.
praeiăciēmus
II plur.
praeiăciētis
III plur.
praeiăcĭent
PERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
PIUCHEPERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
FUTURO ANTERIORE
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeiăcĭam
II sing.
praeiăcĭas
III sing.
praeiăcĭat
I plur.
praeiăciāmus
II plur.
praeiăciātis
III plur.
praeiăcĭant
IMPERFETTO
I sing.
praeiăcĕrem
II sing.
praeiăcĕres
III sing.
praeiăcĕret
I plur.
praeiăcerēmus
II plur.
praeiăcerētis
III plur.
praeiăcĕrent
PERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
PIUCHEPERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeiăce
II plur.
praeiăcĭte
FUTURO
II sing.
praeiăcĭto
III sing.
praeiăcĭto
II plur.
praeiăcitōte
III plur.
praeiăciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praeiăciens, –ientis
FUTURO
praeiactūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praeiăcĕre
PERFETTO
FUTURO
Singolare:
praeiactūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praeiactūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praeiăciendi
Dativo:
praeiăciendo
Accusativo:
ad praeiăciendum
Ablativo:
praeiăciendo
SUPINO
praeiactum

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAEIACIO100}}