praelābor - Diatesi attiva
(praelābor, praelābĕris, praelapsus sum, praelābi)verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praelābor
II sing.
praelābĕris, praelābĕre
III sing.
praelābĭtur
I plur.
praelābĭmur
II plur.
praelābimĭni
III plur.
praelābuntur
IMPERFETTO
I sing.
praelābēbar
II sing.
praelābebāris, praelābebāre
III sing.
praelābebātur
I plur.
praelābebāmur
II plur.
praelābebamĭni
III plur.
praelābebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praelābar
II sing.
praelābēris, praelābēre
III sing.
praelābētur
I plur.
praelābēmur
II plur.
praelābemĭni
III plur.
praelābentur
PERFETTO
I sing.
praelapsus, –a, –um sum
II sing.
praelapsus, –a, –um es
III sing.
praelapsus, –a, –um est
I plur.
praelapsi, –ae, –a sumus
II plur.
praelapsi, –ae, –a estis
III plur.
praelapsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praelapsus, –a, –um eram
II sing.
praelapsus, –a, –um eras
III sing.
praelapsus, –a, –um erat
I plur.
praelapsi, –ae, –a eramus
II plur.
praelapsi, –ae, –a eratis
III plur.
praelapsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praelapsus, –a, –um ero
II sing.
praelapsus, –a, –um eris
III sing.
praelapsus, –a, –um erit
I plur.
praelapsi, –ae, –a erimus
II plur.
praelapsi, –ae, –a eritis
III plur.
praelapsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praelābar
II sing.
praelābāris, praelābāre
III sing.
praelābātur
I plur.
praelābāmur
II plur.
praelābamĭni
III plur.
praelābantur
IMPERFETTO
I sing.
praelābĕrer
II sing.
praelāberēris, praelāberēre
III sing.
praelāberētur
I plur.
praelāberēmur
II plur.
praelāberemĭni
III plur.
praelāberentur
PERFETTO
I sing.
praelapsus, –a, –um sim
II sing.
praelapsus, –a, –um sis
III sing.
praelapsus, –a, –um sit
I plur.
praelapsi, –ae, –a simus
II plur.
praelapsi, –ae, –a sitis
III plur.
praelapsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praelapsus, –a, –um essem
II sing.
praelapsus, –a, –um esses
III sing.
praelapsus, –a, –um esset
I plur.
praelapsi, –ae, –a essemus
II plur.
praelapsi, –ae, –a essetis
III plur.
praelapsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praelābĕre
II plur.
praelābĭmini
FUTURO
II sing.
praelābĭtor
III sing.
praelābĭtor
II plur.
–
III plur.
praelābuntor
INFINITO
PRESENTE
praelābi
PERFETTO
Singolare:
praelapsus, –a, –um esse
Plurale:
praelapsi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
praelapsūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praelapsūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
praelābens, –entis
FUTURO
praelapsūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
praelapsum
Passivo:
praelapsu
GERUNDIO
Genitivo:
praelābendi
Dativo:
praelābendo
Accusativo:
praelābendum
Ablativo:
praelābendo
GERUNDIVO
praelābendus, –a, –um
praelābor v. tr. e intr. dep. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android