praeiūdĭco - Diatesi attiva
(praeiūdĭco, praeiūdĭcas, praeiudicavi, praeiudicatum, praeiūdĭcāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeiūdĭco
II sing.
praeiūdĭcas
III sing.
praeiūdĭcat
I plur.
praeiūdĭcāmus
II plur.
praeiūdĭcātis
III plur.
praeiūdĭcant
IMPERFETTO
I sing.
praeiūdĭcābam
II sing.
praeiūdĭcābas
III sing.
praeiūdĭcābat
I plur.
praeiūdĭcabāmus
II plur.
praeiūdĭcabātis
III plur.
praeiūdĭcābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeiūdĭcābo
II sing.
praeiūdĭcābis
III sing.
praeiūdĭcābit
I plur.
praeiūdĭcabĭmus
II plur.
praeiūdĭcabĭtis
III plur.
praeiūdĭcābunt
PERFETTO
I sing.
praeiudicavi
II sing.
praeiudicavisti
III sing.
praeiudicavit
I plur.
praeiudicavĭmus
II plur.
praeiudicavistis
III plur.
praeiudicavēreunt, praeiudicavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeiudicavĕram
II sing.
praeiudicavĕras
III sing.
praeiudicavĕrat
I plur.
praeiudicaverāmus
II plur.
praeiudicaverātis
III plur.
praeiudicavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeiudicavĕro
II sing.
praeiudicavĕris
III sing.
praeiudicavĕrit
I plur.
praeiudicaverĭmus
II plur.
praeiudicaverĭtis
III plur.
praeiudicavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeiūdĭcem
II sing.
praeiūdĭces
III sing.
praeiūdĭcet
I plur.
praeiūdĭcēmus
II plur.
praeiūdĭcētis
III plur.
praeiūdĭcent
IMPERFETTO
I sing.
praeiūdĭcārem
II sing.
praeiūdĭcāres
III sing.
praeiūdĭcāret
I plur.
praeiūdĭcarēmus
II plur.
praeiūdĭcarētis
III plur.
praeiūdĭcārent
PERFETTO
I sing.
praeiudicavĕrim
II sing.
praeiudicavĕris
III sing.
praeiudicavĕrit
I plur.
praeiudicaverĭmus
II plur.
praeiudicaverĭtis
III plur.
praeiudicavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeiudicavissem
II sing.
praeiudicavisses
III sing.
praeiudicavisset
I plur.
praeiudicavissēmus
II plur.
praeiudicavissētis
III plur.
praeiudicavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeiūdĭca
II plur.
praeiūdĭcāte
FUTURO
II sing.
praeiūdĭcāto
III sing.
praeiūdĭcāto
II plur.
praeiūdĭcatōte
III plur.
praeiūdĭcanto
PARTICIPIO
PRESENTE
praeiūdĭcans, –antis
FUTURO
praeiudicatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praeiūdĭcāre
PERFETTO
praeiudicavisse
FUTURO
Singolare:
praeiudicatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praeiudicatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praeiūdĭcandi
Dativo:
praeiūdĭcando
Accusativo:
ad praeiūdĭcandum
Ablativo:
praeiūdĭcando
SUPINO
praeiudicatum
Vedi la forma passiva di questo lemma
praeiūdĭco v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android