Donazione

praedemno - Diatesi attiva

(praedemno, praedemnas, praedemnavi, praedemnatum, praedemnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praedemno
II sing.
praedemnas
III sing.
praedemnat
I plur.
praedemnāmus
II plur.
praedemnātis
III plur.
praedemnant
IMPERFETTO
I sing.
praedemnābam
II sing.
praedemnābas
III sing.
praedemnābat
I plur.
praedemnabāmus
II plur.
praedemnabātis
III plur.
praedemnābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praedemnābo
II sing.
praedemnābis
III sing.
praedemnābit
I plur.
praedemnabĭmus
II plur.
praedemnabĭtis
III plur.
praedemnābunt
PERFETTO
I sing.
praedemnavi
II sing.
praedemnavisti
III sing.
praedemnavit
I plur.
praedemnavĭmus
II plur.
praedemnavistis
III plur.
praedemnavērunt, praedemnavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedemnavĕram
II sing.
praedemnavĕras
III sing.
praedemnavĕrat
I plur.
praedemnaverāmus
II plur.
praedemnaverātis
III plur.
praedemnavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praedemnavĕro
II sing.
praedemnavĕris
III sing.
praedemnavĕrit
I plur.
praedemnaverĭmus
II plur.
praedemnaverĭtis
III plur.
praedemnavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praedemnem
II sing.
praedemnes
III sing.
praedemnet
I plur.
praedemnēmus
II plur.
praedemnētis
III plur.
praedemnent
IMPERFETTO
I sing.
praedemnārem
II sing.
praedemnāres
III sing.
praedemnāret
I plur.
praedemnarēmus
II plur.
praedemnarētis
III plur.
praedemnārent
PERFETTO
I sing.
praedemnavĕrim
II sing.
praedemnavĕris
III sing.
praedemnavĕrit
I plur.
praedemnaverĭmus
II plur.
praedemnaverĭtis
III plur.
praedemnavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praedemnavissem
II sing.
praedemnavisses
III sing.
praedemnavisset
I plur.
praedemnavissēmus
II plur.
praedemnavissētis
III plur.
praedemnavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praedemna
II plur.
praedemnāte
FUTURO
II sing.
praedemnāto
III sing.
praedemnāto
II plur.
praedemnatōte
III plur.
praedemnanto
PARTICIPIO
PRESENTE
praedemnans, –antis
FUTURO
praedemnatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praedemnāre
PERFETTO
praedemnavisse
FUTURO
Singolare:
praedemnatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praedemnatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praedemnandi
Dativo:
praedemnando
Accusativo:
ad praedemnandum
Ablativo:
praedemnando
SUPINO
praedemnatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praedemnatus
praedemnor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedēlēgātĭo sost. femm. III decl.
praedemnans agg. part. pres. II cl.
praedemnatūrūs agg. part. fut.
praedemnatus agg. part. perf. I cl.
praedemnatus agg. inf. perf.
praedemno v. tr. I coniug.
praedemnor v. tr. I coniug.
praedensus agg. I cl.
praedēsignātus agg. I cl.
praedestĭnans agg. part. pres. II cl.
praedestĭnātĭo sost. femm. III decl.
praedestinatūrūs agg. part. fut.
praedestinatus agg. part. perf. I cl.
praedestinatus agg. inf. perf.
praedestĭno v. tr. I coniug.
praedestĭnor v. tr. I coniug.
praedētermĭnans agg. part. pres. II cl.
praedētermĭno v. tr. I coniug.
praedētermĭnor v. tr. I coniug.
praedextĕr agg. I cl.
{{ID:PRAEDEMNO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android