Donazione

praedemnans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praedemnans
Gen.
praedemnantis
Dat.
praedemnanti
Acc.
praedemnantem
Abl.
praedemnans
Voc.
praedemnanti
PLURALE
Nom.
praedemnantes
Gen.
praedemnantium
Dat.
praedemnantibus
Acc.
praedemnantes
Abl.
praedemnantes
Voc.
praedemnantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praedemnans
Gen.
praedemnantis
Dat.
praedemnanti
Acc.
praedemnantem
Abl.
praedemnans
Voc.
praedemnanti
PLURALE
Nom.
praedemnantes
Gen.
praedemnantium
Dat.
praedemnantibus
Acc.
praedemnantes
Abl.
praedemnantes
Voc.
praedemnantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praedemnans
Gen.
praedemnantis
Dat.
praedemnanti
Acc.
praedemnans
Abl.
praedemnans
Voc.
praedemnanti
PLURALE
Nom.
praedemnantia
Gen.
praedemnantium
Dat.
praedemnantibus
Acc.
praedemnantia
Abl.
praedemnantia
Voc.
praedemnantibus

‹ praedēlēgātĭo
praedemnatūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praedēcessŏr sost. masch. III decl.
praedēlassans agg. part. pres. II cl.
praedēlasso v. tr. I coniug.
praedēlassor v. tr. I coniug.
praedēlēgātĭo sost. femm. III decl.
praedemnans agg. part. pres. II cl.
praedemnatūrūs agg. part. fut.
praedemnatus agg. part. perf. I cl.
praedemnatus agg. inf. perf.
praedemno v. tr. I coniug.
praedemnor v. tr. I coniug.
praedensus agg. I cl.
praedēsignātus agg. I cl.
praedestĭnans agg. part. pres. II cl.
praedestĭnātĭo sost. femm. III decl.
praedestinatūrūs agg. part. fut.
praedestinatus agg. part. perf. I cl.
praedestinatus agg. inf. perf.
praedestĭno v. tr. I coniug.
praedestĭnor v. tr. I coniug.
{{ID:PRAEDEMNANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android