praeconsūmor - Diatesi passiva

(praeconsūmo, praeconsūmis, praeconsumptum, praeconsūmĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeconsūmor
II sing.
praeconsūmĕris, praeconsūmĕre
III sing.
praeconsūmĭtur
I plur.
praeconsūmĭmur
II plur.
praeconsūmimĭni
III plur.
praeconsūmuntur
IMPERFETTO
I sing.
praeconsūmēbar
II sing.
praeconsūmebāris, praeconsūmebāre
III sing.
praeconsūmebātur
I plur.
praeconsūmebāmur
II plur.
praeconsūmebamĭni
III plur.
praeconsūmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeconsūmar
II sing.
praeconsūmēris, praeconsūmēre
III sing.
praeconsūmētur
I plur.
praeconsūmēmur
II plur.
praeconsūmemĭni
III plur.
praeconsūmentur
PERFETTO
I sing.
praeconsumptus, –a, –um sum
II sing.
praeconsumptus, –a, –um es
III sing.
praeconsumptus, –a, –um est
I plur.
praeconsumpti, –ae, –a sumus
II plur.
praeconsumpti, –ae, –a estis
III plur.
praeconsumpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeconsumptus, –a, –um eram
II sing.
praeconsumptus, –a, –um eras
III sing.
praeconsumptus, –a, –um erat
I plur.
praeconsumpti, –ae, –a eramus
II plur.
praeconsumpti, –ae, –a eratis
III plur.
praeconsumpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeconsumptus, –a, –um ero
II sing.
praeconsumptus, –a, –um eris
III sing.
praeconsumptus, –a, –um erit
I plur.
praeconsumpti, –ae, –a erimus
II plur.
praeconsumpti, –ae, –a eritis
III plur.
praeconsumpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeconsūmar
II sing.
praeconsūmāris, praeconsūmāre
III sing.
praeconsūmātur
I plur.
praeconsūmāmur
II plur.
praeconsūmamĭni
III plur.
praeconsūmantur
IMPERFETTO
I sing.
praeconsūmĕrer
II sing.
praeconsūmerēris, praeconsūmerēre
III sing.
praeconsūmerētur
I plur.
praeconsūmerēmur
II plur.
praeconsūmeremĭni
III plur.
praeconsūmerentur
PERFETTO
I sing.
praeconsumptus, –a, –um sim
II sing.
praeconsumptus, –a, –um sis
III sing.
praeconsumptus, –a, –um sit
I plur.
praeconsumpti, –ae, –a simus
II plur.
praeconsumpti, –ae, –a sitis
III plur.
praeconsumpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeconsumptus, –a, –um essem
II sing.
praeconsumptus, –a, –um esses
III sing.
praeconsumptus, –a, –um esset
I plur.
praeconsumpti, –ae, –a essemus
II plur.
praeconsumpti, –ae, –a essetis
III plur.
praeconsumpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeconsūmĕre
II plur.
praeconsūmimĭni
FUTURO
II sing.
praeconsūmĭtor
III sing.
praeconsūmĭtor
II plur.
III plur.
praeconsūmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeconsumptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeconsūmi
PERFETTO
Singolare:
praeconsumptus, –a, –um esse
Plurale:
praeconsumpti, –ae, –a esse
FUTURO
praeconsumptum esse
GERUNDIVO
praeconsūmendus, –a, –um
SUPINO
praeconsumptu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECONSUMOR100}}