praeconsūmor - Diatesi passiva
(praeconsūmo, praeconsūmis, praeconsumptum, praeconsūmĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeconsūmor
II sing.
praeconsūmĕris, praeconsūmĕre
III sing.
praeconsūmĭtur
I plur.
praeconsūmĭmur
II plur.
praeconsūmimĭni
III plur.
praeconsūmuntur
IMPERFETTO
I sing.
praeconsūmēbar
II sing.
praeconsūmebāris, praeconsūmebāre
III sing.
praeconsūmebātur
I plur.
praeconsūmebāmur
II plur.
praeconsūmebamĭni
III plur.
praeconsūmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeconsūmar
II sing.
praeconsūmēris, praeconsūmēre
III sing.
praeconsūmētur
I plur.
praeconsūmēmur
II plur.
praeconsūmemĭni
III plur.
praeconsūmentur
PERFETTO
I sing.
praeconsumptus, –a, –um sum
II sing.
praeconsumptus, –a, –um es
III sing.
praeconsumptus, –a, –um est
I plur.
praeconsumpti, –ae, –a sumus
II plur.
praeconsumpti, –ae, –a estis
III plur.
praeconsumpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeconsumptus, –a, –um eram
II sing.
praeconsumptus, –a, –um eras
III sing.
praeconsumptus, –a, –um erat
I plur.
praeconsumpti, –ae, –a eramus
II plur.
praeconsumpti, –ae, –a eratis
III plur.
praeconsumpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeconsumptus, –a, –um ero
II sing.
praeconsumptus, –a, –um eris
III sing.
praeconsumptus, –a, –um erit
I plur.
praeconsumpti, –ae, –a erimus
II plur.
praeconsumpti, –ae, –a eritis
III plur.
praeconsumpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeconsūmar
II sing.
praeconsūmāris, praeconsūmāre
III sing.
praeconsūmātur
I plur.
praeconsūmāmur
II plur.
praeconsūmamĭni
III plur.
praeconsūmantur
IMPERFETTO
I sing.
praeconsūmĕrer
II sing.
praeconsūmerēris, praeconsūmerēre
III sing.
praeconsūmerētur
I plur.
praeconsūmerēmur
II plur.
praeconsūmeremĭni
III plur.
praeconsūmerentur
PERFETTO
I sing.
praeconsumptus, –a, –um sim
II sing.
praeconsumptus, –a, –um sis
III sing.
praeconsumptus, –a, –um sit
I plur.
praeconsumpti, –ae, –a simus
II plur.
praeconsumpti, –ae, –a sitis
III plur.
praeconsumpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeconsumptus, –a, –um essem
II sing.
praeconsumptus, –a, –um esses
III sing.
praeconsumptus, –a, –um esset
I plur.
praeconsumpti, –ae, –a essemus
II plur.
praeconsumpti, –ae, –a essetis
III plur.
praeconsumpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeconsūmĕre
II plur.
praeconsūmimĭni
FUTURO
II sing.
praeconsūmĭtor
III sing.
praeconsūmĭtor
II plur.
–
III plur.
praeconsūmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeconsumptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeconsūmi
PERFETTO
Singolare:
praeconsumptus, –a, –um esse
Plurale:
praeconsumpti, –ae, –a esse
FUTURO
praeconsumptum esse
GERUNDIVO
praeconsūmendus, –a, –um
SUPINO
praeconsumptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praeconsūmor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android