praecŏquo - Diatesi attiva
(praecŏquo, praecŏquis, praecoxi, praecoctum, praecŏquĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecŏquo
II sing.
praecŏquis
III sing.
praecŏquit
I plur.
praecŏquĭmus
II plur.
praecŏquĭtis
III plur.
praecŏquunt, praecocuntur
IMPERFETTO
I sing.
praecŏquēbam
II sing.
praecŏquēbas
III sing.
praecŏquēbat
I plur.
praecŏquebāmus
II plur.
praecŏquebātis
III plur.
praecŏquēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecŏquam
II sing.
praecŏques
III sing.
praecŏquet
I plur.
praecŏquēmus
II plur.
praecŏquētis
III plur.
praecŏquent
PERFETTO
I sing.
praecoxi
II sing.
praecoxisti
III sing.
praecoxit
I plur.
praecoxĭmus
II plur.
praecoxistis
III plur.
praecoxērunt, praecoxēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecoxĕram
II sing.
praecoxĕras
III sing.
praecoxĕrat
I plur.
praecoxerāmus
II plur.
praecoxerātis
III plur.
praecoxĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praecoxĕro
II sing.
praecoxĕris
III sing.
praecoxĕrit
I plur.
praecoxerĭmus
II plur.
praecoxerĭtis
III plur.
praecoxĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecŏquam
II sing.
praecŏquas
III sing.
praecŏquat
I plur.
praecŏquāmus
II plur.
praecŏquātis
III plur.
praecŏquant
IMPERFETTO
I sing.
praecŏquĕrem
II sing.
praecŏquĕres
III sing.
praecŏquĕret
I plur.
praecŏquerēmus
II plur.
praecŏquerētis
III plur.
praecŏquĕrent
PERFETTO
I sing.
praecoxĕrim
II sing.
praecoxĕris
III sing.
praecoxĕrit
I plur.
praecoxerĭmus
II plur.
praecoxerĭtis
III plur.
praecoxĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecoxissem
II sing.
praecoxisses
III sing.
praecoxisset
I plur.
praecoxissēmus
II plur.
praecoxissētis
III plur.
praecoxissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecŏquĕ
II plur.
praecŏquĭte
FUTURO
II sing.
praecŏquĭto
III sing.
praecŏquĭto
II plur.
praecŏquitōte
III plur.
praecŏquunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praecŏquens, –entis
FUTURO
praecoctūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praecŏquĕre
PERFETTO
praecoxisse
FUTURO
Singolare:
praecoctūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praecoctūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praecŏquendi
Dativo:
praecŏquendo
Accusativo:
ad praecŏquendum
Ablativo:
praecŏquendo
SUPINO
praecoctum
Vedi la forma passiva di questo lemma
praecŏquo v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android